[Sauron]

Zagubiony, stalaktyt jest u góry, a stalagmit na dole. A stalagnat to połączony stalaktyt i stalagmit.

[terebka]

[shenra]

terebka, a ja nie wiem czemu, ciągle miałam wrażenie, że coś mi powarkuje w końcówce.

[terebka]

Tak więc ogólnie nie jest źle, wespół-zespół daliśmy sobie radę z pogardliwie uśmiechniętym Skwarkiem i warczącą bestią. A i miejsce na motyle się znalazło. Może dwa, albo trzy teksty wyraźnie się obraziły na gramatykę, w tym jeden chyba nieuleczalnie, ale to już Agi zauważyła. Poza tym jest bardziej, niż dobrze. Punkty dałem dwa, na poprzedniej stronie, ale równie dobrze mogłem i dziesięć. Edycja równa. Te dwa punkty (nie dziesięć) to dlatego, by nagrodzić te szczególnie się wybijajace shorty, pomysłem, wykonaniem. W obu przyladkach i pomysł i wykonanie ślicznie się zespoliły i prawdziwą przyjemnością było opowiadania owe przeczytać.

[baranek]

do końca głosowanie dziesięć dni. i parę godzin. i jakieś czterdzieści głosów... głosów... głosów...

[baranek]

może mały prezent dla gospodarza edycji? może by tak z dziesięć głosów do wieczora? hę?

[terebka]

Dodatkowych, oczywiście.

[Zagubiony]

Baranku - również żałuję, że nie pojawiło się opowiadanie, które by się pozytywnie odcisnęło na moim umyśle, które bym zapamiętał na dłużej.
Agi - kwestia gustu . Wiadro zimnej wojny może być przyjemne w upalny dzień na pustyni. Na mnie zadziałało jak na stereotypowego kota. Mogę jedynie dodać, że z chęcią przeczytałbym wewnętrzną część shorta, w postaci większego opowiadania, czy też książki.
Sauron - źle mnie zrozumiałaś. Nie sztuką jest dla mnie dowiedzieć się, który to stalagmin, a który to stalaktyt, gdy jestem online. Za to jest to taka informacja, która ulatuje mi z głowy za każdym razem, gdy ją na nowo poznam. Mogę się założyć, że jutro znów będę miał wątpliwości w sprawie nacieków jaskiniowych.

[merula]

powiedzmy, że stalagmit, bo gmera nóżką w ziemi, a stalaktyt, bo tytkota jak wskazówka. a stalagnat, bo to taki gnat ze skały

[Zagubiony]

Merulo - dzięki za dobre chęci . Próbowałem już sztuczki mnemotechnicznej z tymi skalnymi zwisami, ale też nie podziałała. Spróbuję zapamiętać Twoją wersję, choć mam wątpliwości co do sukcesu . Zapytaj mnie na najbliższej Skofie o te skały i zobaczymy, czy to coś dało .

[merula]

ja dzięki sztuczce, podsuniętej przez Martvą, zapamiętałam wreszcie "głowę Kulawca", czymkolwiek by on nie był.

[baranek]

[Aisling]

Przydałaby się jakaś prowokacja...

[baranek]

Aisling, za mnie prowokator mizerny raczej. zresztą, przecież ja znam zwycięzce...

[lakeholmen]

hm, to już wiemy, kto zwycięży?
ja bym chętnie poprowokował, ale nie wiem czy mi się chce

[baranek]

lakeholmen, ja znam wszystkich Autorów. w tej liczbie również zwycięzcę.

[Aisling]

baranek, to "znam zwycięzcę" zabrzmiało prowokująco, możesz rozwinąć myśl?

[Lowenna]

Biała Cytadela, Patchwork, Przebudzenie i Życzenie
Szczególnie bliskie jest mi Życzenie. Sama chciałam kilka razy zmienić zakończenie ulubionych knig

[baranek]

Lowenna, dzięki za głosy. ale jak już wspomniałem, mam straszne kłopoty z cyferkami. i to zapewne te kłopoty sprawiają, że mimo trzykrotnego użycia palców obu rąk, ze szczególnym uwzględnieniem ręki prawej, nie mogę się w ankiecie doliczyć jednego z deklarowanych przez Ciebie głosów. czy aby dobrze kliknęłaś?

Aisling, no chciałaś prowokacji, to próbuję...

[Mateusz Zieliński]

Oto moje notatki:


Bestia

Niestety, bardzo trudno powiedzieć o tym tekście coś dobrego.
W pierwszym czytaniu odpycha język. Zdania są długie, nieporadne, ryzykowne i przeszarżowane. Gdzieś w nich gubi się logika słów, co w połączeniu z absurdalną tematyką szorta, po prostu tekst uśmierca.

A o czym to? No cóż, chcąc wyjść naprzeciw autorowi/autorce uznaję, że może to być część czegoś większego, gdzie zarysowany konflikt ma jakąś swoją kontynuację, rozwiązanie, nabiera sensu. Jednak, bądźmy szczerzy, w formie szorta, rzecz zupełnie się nie sprawdza. Ot, leży sobie magister-leser, który robi wszystko bez wstawania, a po drugiej stronie zapier... inżynier, pracuś z rodziną na głowię i... no właśnie i co? Moim zdaniem, przydałaby się tutaj jedna z dwóch rzeczy: albo ciekawe wyjaśnienie, skąd opisywany stan rzeczy, albo końcowy zwrot akcji, który sytuacje odwraca bądź demoluje. A gdyby zaistniały obie rzeczy, to... ho,ho,ho! A tak..? Ot magister jest lepszy od inżyniera.

A ja jestem magister inżynier, i co?


Ocena: bardzo złe.

***************************************************************************

Biała cytadela

Po pierwsze zdanie początkowe nie spełnia założenia edycji. Skwarek miał się "uśmiechać", a nie "uśmiechnąć". Rzuciło mi się to w oczy przy pierwszym czytaniu i poczułem się lekko oszukany, ale chwilę później ten szczegół zszedł na plan dalszy.

Treśc szorta zawiodła mnie bardziej. Tutaj już autor/ka nie udaje, że wciska nam część większej całości. A ponieważ robi to w tak jawny sposób, wzbudza to mój sprzeciw. Naprawdę, nawet w szorcie trzeba rozpisywać się nad miarę? Cała wstawka "książkowa" jest całkowicie obok otaczającej ją klamry, nie ma z nią żadnego związku, jest przytłaczającym całość, długim ozdobnikiem W tekście, który z natury ma byc krótki. To błąd. A wystarczyłoby, żeby treść fantastyczna miała jakies odniesienie do końcowej "bestii".

Sam pomysł na Skwarka i bestię, jest niby ok. Niby... bo oto pytanie: dlaczego magister? Byłem ciekawy, czy ktoś popełni ten błąd. I proszę. Skoro w pierwszym zdaniu bohater określany jest mianem magistra, to musi mieć to jakieś znaczenie, jakąkolwiek kontynuację czy uzasadnienie w tekście. Tutaj nie ma. No, chyba że założymy, że tylko magistrowie czytają książki.

Językowo bez zarzutu, ale dla mnie to jedynie nośnik treści. A treść mnie wkurzyła.


Ocena: złe

***************************************************************************

Innowacyjny cRPG

Tekst czyta się sprawnie. Nie jestem humanistą, więc mi wystarcza to do stwierdzenia, że jest dobrze napisany. W warstwie słów i zdań.

Jeśli chodzi o treść, to przyznaję, że za pierwszym razem nie załapałem puenty. Oczywiście, wynikało to z mojej nieznajomości użytych do "szortowej gry" faktów związanych z grami, czy komiksami. Kiedy już nadrobiłem zaległości, całość wydała się nawet zabawna, choć, trzeba przyznać, niezbyt oryginalna. Powstawanie postaci z myśli bohaterów i związane z tym wypadki miały już miejsce w klasyce - np. w Ghostbusters. Co by jednak nie mówić, tekst ma określoną konstrukcję, dobrze wpasowaną między pierwsze i ostatnie zdanie.

Dwa zarzuty. Po pierwsze: dlaczego magister? (patrz wyżej). Po drugie: nie podobała mi się zabawa nazwiskami Skwarek - Zasmażka w momencie, w którym szort powinien nabrać bardziej dramatycznego wyrazu. To posunięcie, moim zdaniem, absolutnie nieprzemyślane. Są miejsca na żarty, są miejsca na zdania poważniejsze. Tutaj żart połączono z najbardziej dramatyczną częścią tekstu, przez co ani to śmieszne, ani smutne. A przecież, bohater chciał porozmawiać ze zmarłą żoną.

Ostatecznie, już czysto subiektywnie, stwierdzam, że nie jestem chyba odbiorcą tego rodzaju tekstów. Może dlatego, że nie jestem nałogowym graczem? A może dlatego, że za mocno naciągnięto tu realia na potrzeby końcówki. W jaki sposób miała niby powstać komputerowa wersja żony bohatera? Cyt.: "bazy danych, książki, gazety, filmy, fora, youtube". To wystarczy? Śmiem wątpić.


Ocena: Niezłe, ale...

***************************************************************************

Jeszcze raz się odezwiesz i wracasz na kasę!

Co to ma być? Przeczytałem dwa razy, dwa razy mnie skołowało, obrzydziło, wkurzyło i coś tam jeszcze... I nie, nie ciesz się autorze/autorko, że twój teskt budzi emocje, bo nie o to chodzi. Lubię trochę absurdu, lubię makabrę, horrorową obrzydliwość, przymrużenie oka, ale tutaj z tego wszystkiego zaserwowano czytelnikom niestrawną, nieczytalną i brzydką papkę.
Makabryczny model (kasjer z Tesco), którego nawet nie potrafię sobie wyobrazić, jakaś widownia, jakaś oszroniona asystentka w torebkach przynosząca lody z lodówki, po czym zamieniająca się w bestię... jakiś nie-wiadomo-jaki magister i obraz. Czteropośladkową dupę nam pokazałeś autorze/autorko. I mrugnąłeś powieką turlającego się po podłodze oka.

Uznaję, że to żart. Lub efekt ostrej imprezy.

I mam parę propozycji na inny tytuł:

Czy to lody o smaku sezamków tak pachną?
albo
Tylko nie otwieracz, błagam
albo
To był nasz pierwszy raz

Tak samo od czapy...


Ocena: Czteropośladkowa *beep*

***************************************************************************

Nie mów udało mi się!, zanim nie przywiążesz magistra do stalagmitu

Oto kolejna przykrość, którą wyrządzono mi, jako czytelnikowi, i którą ja, jako recenzent, muszę wyrządzić twórcy.
Oj, możnaby się nad tym tekstem poznęcać.
Językowa beznadzieja, zdania długie i pogmatwane, w dodatku z błędami, które dałoby się wyeliminować, gdyby autor przeczytał uważnie, co napisał. O treści wręcz szkoda gadać. Wygląda na scenariusz kiepskiej kreskówki.

Całość sprawia wrażenie efektu walki ze słowem. Zdania prowadzą autora/kę same i wygląda to tak, jaby twórca nie mógł nad nimi zapanować. Absurd goni absurd. Mateusz rzuca w magistra lampą, a ten po jakimś czasie zwraca się do niego "Mateuszu" zamiast "przygłupie", Mateusz rzuca "Niech się pan uśmiechnie" i takie tam dalej, wiąże magistra w pasie tak, że ten tego nie zauważa i... No i mój faworyt: "Gdzieniegdzie można było dostrzec gniazda srok i kosów, ale to było teraz mało istotne." Zdanie ni przypiął ni wypiął. Ot, takie... wyszło samo. Jak większość.


Ocena: bardzo złe.

***************************************************************************

Nigdy więcej

I znowu pierwsze słowa zmienione! "Uśmiechnął" zamiast "uśmiechał". Źle.

Później jest w miarę dobrze. Magister jest magister, przeciwnik jest doktor. "Różnobarwne motyle" całkowicie ok. Ostatnie zdanie ok.

Między tym wszystkim jest treść, która może nie wciąga za bardzo, ale i nie rani. Ot, czyta się, z zainteresowaniem i ciekawością, jaką to pułapkę zastawił bohater na znienawidzonego wroga?
Zbliżamy się do końca i pojawia się akapit:

[baranek]

Mateusz, dzięki. dzięki. i jeszcze raz - dzięki.

[shenra]

Ode mnie:

Innowacyjny cRPG
Jeszcze raz się odezwiesz i wracasz na kasę!
Patchwork
Przebudzenie

Ogólnie sądziłam, że będzie ciekawiej.

[baranek]

shenra, dziękju.

[Lowenna]

baranek, nie wiem jak to się stało

[baranek]

Lowenna, spoko, bywa.

[Aisling]

[shenra]

To ja powiem, że wiem kto wygra, hahaha

[Mateusz Zieliński]

A ja o swój wynik jestem już spokojny...

[baranek]

shenra, ale ja nie powiedziałem, że wiem kto wygra, tylko, że znam zwycięzcę. to, wbrew pozorom, duża różnica.

hahaha

[shenra]

baranek, oczywiście, że różnica. Dlatego ja wiem, kto wygra, a Ty tylko znasz zwycięzcę