[hevs]

Adam Szymanowski - Diabeł z Pudełka - styl z serii tych "luzackich" co to ich nie trawię. Do tego opisy przywodzące na myśl ślęczenie nad encyklopedią (jak dla mnie, albo piszesz coś po japońsku, albo po polsku, ale to tylko moje zdanie, może są ludzie co lubią tak). Generalnie więcej nie powiem, bo dobrnęłam do połowy drugiej strony, tj. do zdania "przywitał ich dodając odpowiednie sufiksy" czy coś. To zdanie mnie pokonało. Może kiedyś podejmę ponowną walkę z tym tekstem. Może.

Maciej Musialik - Tropiciel z Nowej Moskwy - nie znam innej twórczości autora, więc pozostaje mi zapytać: stary, ty tak na serio? A po drugie - jeśli tam gdzieś była pointa, to mi umknęła... taki już mój los krótkowidza.

Marek Żelkowski - Odejście Głupca - pomysł ani nowy, a ni nowatorsko przedstawiony i nawet pointy nie było w tym wszystkim. Dialogi zdeczka plastikiem powiewające. Klimatu i napięcia jakby też zabrakło. Pozostawiło mi to opowiadanie tylko jedno pytanie: co do cholery autor miał na myśli?

Paweł Majka - Istotny Element - jedyne opowiadanie, które mi się spodobało (i tylko jemu przyznaję punkt). Jedyne w przypadku którego odniosłam wrażenie, za autor miał POMYSŁ. Styl nie powala, ale to nie znaczy, że jest zły. Życia mojego to nie zmieniło, ale czytałam z przyjemnością.

[Stormbringer]

[hevs]

No to znaczy tylko tyle, ze nie podobało min się bardziej. Bo jeśli to miałaby być groteska, to byłoby nieźle. Ale tak... cóż. Riczardzie! Demony są na wolności!

[Stormbringer]

Rozumiem, że aby Twój odbiór się poprawił, mam oficjalnie potwierdzić, że była to groteska?

[hevs]

Raczej wiele to nie zmieni Każdemu, komu się nie spodoba dopowiesz odpowiednie wytłumaczenie? *bada rynek*

[Stormbringer]

Przed chwilą twierdziłaś, że zmieni. Ale spokojna głowa, nie zamierzam nic nikomu podpowiadać. Swoje napisałem i teraz mogę sobie co najwyżej poczytać cudze opinie. Tekst się broni - świetnie, nie broni się - trudno. As simple as that.

[Adashi]

[hevs]

[Stormbringer]

Pocieszającym jest dla autora obraz czytelnika, wydającego z siebie radosne kwiki.

[hevs]

[Adashi]

[Fidel-F2]

[Stormbringer]

[hevs]

[Stormbringer]

[Lynx]

hevs, radosne kwiki brzmią jednakowoż jednoznacznie, chyba, że w Twoim języku "radość" oznacza inny stan emocjonalny niż dla reszty ludzkości??
<to a'propos "dyskusji" jaką tu miałam okazję przeczytać, tłumaczenie własnych stanów emocjonalnych jest nieco nie w temacie?>

[hevs]

[xan4]

hevs, wyluzuj trochę, już się wszyscy zorientowali, że jesteś oczytana

[hevs]

[Agi]

Z pogaduszkami przenieście się może do wątków autorskich

[Fidel-F2]

[Adashi]

[Agi]

A jak reaguję, to mi piszecie, żebym się nie denerwowała.
A w ogóle, to kończyć offtopa

Fidel-F2 w tym wątku oceniamy teksty, nie autorów.

[Fidel-F2]

Agi, nie denerwuj się bo nie ma czym

a tak poza tym, że w złym watku, to czy ja nieprawdę mówię?

z góry przepraszam ale widze, że zieloni reagują tylko w stosunku do mnie

a tak poza tym to juz kończe offtopa

[E.H.Unis]

Punkty dla "Tropiciela z Nowej Moskwy" i dla "Odejścia Głupca".
Poza tym pytanie - bo lubię wierdzieć, o czym mówią przedpiścy:

[Stormbringer]

A tymczasem najnowszy numer omówiono na Katedrze.

[hevs]

[Adashi]

[Kwapiszon]

Nie dziwota skoro to o gazecie.

[ihan]

Przyznanie punktów z góry było ze wskazaniem, bo wybór żaden, dwa punkty na dwa akceptowalne teksty powodują, że żadnego dreszczyku emocji nie ma.
Diabeł z pudełka Większość uwag zamieszczę w wątku autora, ale na szybko: jestem na NIE i to ogromne, migające światełkami NIE. Ilość zdań koszmarków naprawdę przekracza przyzwoitość, nie wiem czy brak wyczucia języka, bo tylko tym mogę wytłumaczyć chociażby: "przyrządzanie dania ze wszystkimi szykanami kucharskiego fachu", żeby wziąć pierwsze z brzegu, jest przywarą z której się wyrasta. Miejmy nadzieję. Zabili go i uciekł sprawdza się w filmie, gdzie akcja toczy się na tyle wartko, że zawieszamy niewiarę, ale w opowiadaniu?! Japońszczyzna mi nie przeszkadza nadmiernie, rozumiem, że autor upaja się nowo odkrytą egzotyką, ale już choćby przepisanie książki kucharskiej uważam za przesadę. Tak samo jak za przesadę uważam załatwianie swoich prywatnych sporów.
Cztery i pół ronina, rozumiem, że to fragment jakiejś większej całości, jeśli jednak nie, to kompletnie nie wiem jaki sens miałby taki tekst. Tym niemniej napisane poprawnie, mózg nie boli od dziwactw językowych, tylko ni cholery nie obchodzi mnie co się stanie z bohaterami, co robią, czy przeżyją, a tym bardziej jak się skończy całość. A do najemników, zwłaszcza umięśnionych, w obcisłych podkoszulkach, obwieszonych bronią i nieogolonych niejaką słabość żywię.
Odejście głupcaNo i? Coś nowego? Nawet dla nieoczytanego osobnika, który widział "Wyspę", "Seksmisję" i "Truman Show" nie ma choćby minimalnego elementu zaskoczenia. Fragment niby-wykładu na początku kompletnie niewiarygodny.
Tropiciel z nowej Moskwy wobec braku konkurencji choćby szczątkowej oczywiście punkt. Podoba mi się świat, podoba mi się język i spuszczając zasłonę niepamięci na dyskusję autora w tym wątku uważam ten tekst za przykład zabawnego i humorystycznego rozwinięcia Chandlerowkich klimatów. Wrócę do takiego świata bez obrazy.
Istotny element Punkt i czapki z głów. Różnica między dobrym tekstem a słabiznami widoczna zwłaszcza na tle pozostałych tekstów. Dobrze skonstruowany i nietuzinkowy świat, co się często nie zdarza, język płynny i świetnie wpisujący się w całą historię. Może jedna uwaga ode mnie: zgrzyta mi koniec, IMHO całość wiele by zyskała bez wątku chochlego domu. Być może jednak inni tak nie uważają. Brawo autorze, pojawiaj się jak najczęściej.