[Haletha]

Co się pytasz, przytaczaj:D

[Rodion]

OK. Na początek coś z" mojego ogródka".
W bombowcach lecących na 10 000-cach, trudno załatwić naglącą potrzebę. Wystawienie jakiejkolwiek częsci ciała z elektrycznie ogrzewanego kombinezonu, groziło momentalnym odmrożeniem danej części! Z większą potrzbą radzono sobie w zwykły sposób (wstrzymać do odwołania). A z mniejszą radzono sobie przy pomocy prezerwatyw! Taka gumka, wystawiona za burtę, momentalnie zamarzała, dlatego lecąc nad swoim lub sojuszniczym terytorium, należało ją skruszyć uderzając o poszycie. Na terytorium NIemiec tego nie robiono, i nazywano to "toaleten bomben".

[Rodion]

CO nie pasuję? To co wolicie? HIstorię krowy z Dijon, czy nie standardowe zastosowanie butelki po coli?

[Rafał]

Pasuje, pasuje, sorry za brak oklasków nadawaj dalej!

[Rodion]

OKi! Historyjka ponoć średniowieczna. Dwóch gospodarzy umyśliło sobie, że dobrze byłoby "klasę" stada podnieść. A że najlepsze krowy w owym czasie pochodzily z okolic Dijon, tam wlaśnie się udali. Krowę kupili piękną jak marzenie! Teraz tylko pozostalo z jednej zrobić wiele!
Gospodarze sprowadzili najlepszego byka w okolicy by zrobił swoje. I tu niespodzianka, co byk na krowę, to krowa zadem "smyk" na bok. I tak to trwało do wieczora. Jednym slowem nic z tego. Gospodarze sani nic poradzić nie mogli, więc ze swym problemem do rycerza slynącego w okolicy ze swej mądrości. Ten wysłuchawszy opowieści o "wyczynach" krowy, odpowiedział:
- Mogę wam powiedzieć tylko jedno!
- Tak, Panie?!
- Wasza krowa pochodzi z Dijon!
- O! A skąd to wiecie, Panie??!
- Bo moja żona też jest z Dijon.

[Margot]

Faajne :D:D

[Pako]

Fajne
Mi się podobają przygotowania do lądowania w Normandi. pomijam już kilka faktów, chodzi jednak o to, żę alianci, aby zmylić Hitlera, mieli gumowe i papierowe makiety w miejscach, gdzie Hitler najbardziej spodziewał się lądowania. Z takiej odległości, jaka dzieliła Francję od Wlk Brytani wszystko wyglądało całkiem realnie. Problem wynikł, kiedy pompowanymi, gumowymi czołgami żołnierze "przejeżdżali" przez pole jakiegoś chłopa. Ten się wściekał, ale nic nie mógł poradzić. Zdziwiony był potem niepomiernie, czemu jego pole nie jest kompletnie zniszczone, tylko zboże powalone, ale to było jednak nic, z tym, co spodziewał się zastać, po przejechaniu czołgu. Jeśli dodać do tego fakt, że czołg był zupełnie cichutki, to wiadomo, chłop się zdziwił jeszcze mocniej.
JEdnak najabrdziej to zdziwił się byk chłopa. Zdziwił się tak mocno, że wydostał się z ogrodzenia, czy gdzie tam był, i począł brać czołgi "na rogi". Zaskutkowało to tym, że z całego oddziału czołgów przejechać przez tamto pole udało się bodajże jednemu

[Rodion]

No tego nie znalem!
Teraz coś co może ainteresuje Romka P.
Powracający z krucjaty wędrowiec (nie piszę rycerz, bo jak powszechie wiadomo oni chodzić nie potrafili ), widzi na drzewie wyskrobany napis: Klasztor i burdel 5 mil. Znęczony machnął ręką iposzedł dalej, myśląc: Ot pomyłka. Po pewnym czasie zobaczył na drzewie tablicę: Klasztor i burdel 3 mile. Wędrowcze wstąp w nasze progi! Teraz już zaintrygowany, przyspiszył kroku. I faktycznie po chwili trafił na rozstaje, gdzie piękna tablica glosila: Klasztor św. Anny i burdel. Skręć tutaj!! Nasz wędrowiec ( już nieźle podniecony), skręcił w boczną dróżkę i po chwili stal przed furtą klasztorną. Bramę otworzyla mu całkiem niestara furtianka, która zaprowadziła go do przeoryszy, również była całkiem haba, haba.
Ta poprowadzila go korytarzem, gdzie co chwila mijali mlodziutkie zakonnice, łyskające spod kornecików oczkami i chichoczących "radośnie". Przeorysza pozostawila wędrowca przed drzwiami z napisem: Przechodniu! Tu twoje pragnienia zostaną ugaszone! A obok drzwi sal stołeczek z misą i karteczką: Ofiara 3 zlote monety.
Nasz wędrowiec pomyślał: Trochę drogo! Ale co tam!
Wrzucił do misy monety i przeszedł przez drzwi, które natychmiast się za nim zamkęły.
Zdezorjętowany, rozejrzal się wokół, i stwierdził, że stoi na drodze za klasztorem, a nad drzwiami przez które przeszedl widnieje napis : Żegnaj wędrowcze! Czuj się dobrze wydymanym!

[Romek P.]

[Rodion]

[Romek P.]

[Rodion]

[Romek P.]

[Rodion]

[Romek P.]

[Rodion]

[Pako]

Inna anegdotka historyczna, ponoć prawdziwa, choć głowy ani nawet paznokcia nie dam.
Czemu w Wietnamie po stronie wietnamczyków było o ponad sto procent więcej postrzałów w głowę (headshoot!) niż wykazywałoby to standardowe prawdopodobieństwo? Bo wietnamczycy korzystali z kałasznikowów, które to miały długi magazynek. Przez to wychylając się z okopów żeby oddać strzał musieli ponad okop wystawić całą głowę, żęby móc przycelować. W międzyczasie amerykańce strzelali i nie mieli w co innego trafiać, jak tylko w ich łepetyny.
Po stronie amerykańców tak sie nie działo - mieli krótsze amgazynki i nie musieli się aż tak wychylać.

[Rodion]

Ciekawe, lecz podejrzewam że nie o wysokość magazynka tu chodzilo ( Mialem okazję porównać oba karabinki ) lecz raczej o brak hełmów ( korkowe to nie ochrona ).
A teraz anegdotka:
Mieszkańcy Berlina podczas budowy umocnień mających powstrzmać Rosjan, zadawali sobie pytanie:
- Czy wiesz na jak długo te zapory zatrzymają Rosjan?
- Nie.
- Dwadziścia pięć minut!
- O! A dlaczego akurat tyle!
- Bo przez dwadzieścia minut będą się tarzać ze śmiechu a w pięć pójdą dalej!

[Rodion]

POleniki z Romkiem cd., mam nadzieję że nikt się nie przyczepi!

[Rafał]

A oto taki autentyk też z Wietnamu: nie było tajemnicą, że piloci latający w wietkongowskich samolocikach byli szkoleni u Wielkiego Brata. Po intensywnym szkoleniu, spełnieniu wszelkich wyśrubowanych kryteriów najlepsi byli odsyłani do ojczyzny, po czym większość była zestrzeliwana jak kaczki. Była to niezła zagwozdka dla Ruskich: jakim cudem, mając porównywalne samoloty, wściekle dobrze wyszkolonych pilotów, powietrzna flota wietkongu bierze stale wciry. Podejżewano tradycyjnie sabotaż. Okazało się jednak, że sekret tkwi gdzie indziej. W Rosji pasiono Wietnamczyków głównie tłustym mięsem, a po powrocie wyłącznie ryżem, ze znikomą ilością mięcha. Dieta przełożyła się na czas reakcji, refleks, sposób myślenia. Po dostawach golonki z Rosji, asy przestworzy o skośnych oczach potrafiły opanować swoje niebo. Może narażam się zatwardziałym wegetarianom ale coż, z faktami dyskutować sie nie da (o ile nie jest się wodzem )

[Romek P.]

[Rodion]

[Romek P.]

[Rodion]

[Nivak]

[Rodion]

[Rodion]

Jakoś tak z nienacka temat taki mi się "natoczył"
"Rola kobiety w dziejach"!
A włściwie pełne hipokryzji podejście do temau! No bo z jednej strony dziewczya śliczna miala być jak obrazek, o liczku bladym i kosie jako skrzydlo kruka, skromnie oczka w podłogę wbijać i rączki w pierożek trzymać. We wszystkim panu ojcu lubo panu mężowi zgodna, a cicha, a uczynna. A z drugiej miała sprawnie "firmą" jaką męzowski majątek był zarządzać i w razie potrzeby, grasantów, watachę jakąś lubo zajazd sąsiedzki z czeladzią odeprzeć! A i samej, gdy wyroki sądowe nie po myśli byly zajazd urządzić!
I jak na tym tle kobiece postaci np. przez p. Sienkiewicza odrysowane wyglądają!
Zainteresowanym jakie to nasze prababki naprawdę były, polecam książkę p.Andzeja Hamerlińskiego Dzierożyńskiego "Farfałki staropolskie", i zozdział "Pan ojciec dobrodziej i herod-baby" a wszyskim palaczom "Tabak, slawne ziele"!

[Rodion]

Chyba czas by z odmętów historii wynurzyla się kolejna anegdota?

W sam dzień Zielonych Świąt roku pańskiego 1462, wplynął do poru gdańskiego, najwiękzsy i nabardziej niezwykły statek jai do tej pory widziano na Baltyku. Był to "Petrus de Rupella" z francuskiego portu La Rochelle. Niestety i takiemu "gigantowi" ( ok 700 ton rejsowych), sztormy bałtyckie daly się we znaki.
Gdańscy okrętnicy szybko uporali się z naprawami, lecz z jakiegoś powodu francuscy kupcy nie spieszyli się z zaplatą!
W efekcie tego statek został przejęty przez rajców miejskich i przemianowany na "Piotra z Gdańska". Tak nazwany statek rozpoczął pisać swoją historię jako silnie uzbrojona hanzeatycka Karaka.
W 1473 roku, już jako okręt kaperski pod "mistrzem" ( tak zwano wtedy kapitanów ) Pawlem Beneke, "Piotr z Gdańska" zaatakował i zdodył flandryjską Galendę "Święty Tomasz".
Miedzy licznymi i bogatymi łupami znajdowal się obraz pewnego malarza z Brugii, zamówiony dla klasztoru we Florencji.
Obraz tak się spodobał, że rada miejska postanowila obraz oprawić i ofiarować do Kościla Marjackiego.
Gdzie ( oile nie jest w konserwacji ) mozna go podziwiać do dzisiaj!
Jest to tryptyk Hansa Memlinga "Sąd Ostateczny", łup hanzeatyckiego korsarza!

[Henryk Tur]

Nie anegdota, ale kawał :
Chruszczow spotkał się z Kennedym. Żeby rozluźnic atmosferę, postanowili pościgać się na 50 metrów. Nastepnego dnia "Prawda" podała:
W szlachetnej sportowej rywalizacji pierwszy sekretarz zajął zaszczytne, drugie miejsce. Kennedy był natomiast przedostatni.

[Alkioneus]

No to anegdota... też z gatunku bardziej humorystycznych niż prawdziwych.

Konferencja w Jałcie.

Roosevelt zapala papierosa. Wyciąga go z srebrnej, grawerowanej papierośnicy. Churchill i Stalin spoglądają z podziwem. Roosevelt pokazuje bliżej grawerunek a tu pisze: "Prezydentowi - Kongres". Na to Churchill wyciąga cygaro ze swojej złotej cygaretiery i pokazuje co na niej wygrawerowano. A tam "Premierowi - Parlament". Roosevelt napatrzyć się nie może a Stalin westchnąwszy tylko z politowaniem wyciąga swoją nabijaną diamentami papierośnicę. Churchill i Roosevelt patrzą na to arcydzieło sztuki jubilerskiej z otwartymi oczami. A na papierośnicy grawerunek: "Czartoryskiemu - Potocki".