[Jacek L. Komuda]

krisu
Bardziej interesuje mnie jak Jacek L. Komuda, dobiera staropolskie słowa do opowiadań, bo mnie wydaje się, że jest to wybór przypadkowy, ale tak chyba nie jest, prawda autorze? Czy korzystasz z jakichś słowników, czy inaczej sobie radzisz? Dużo w twoich książkach języka w stylu Sienkiewicza, jak mi się zdaje. Ile razy Trylogię czytałeś? Hm? Autorze?

Jeśli idzie o język, którym piszę, to generalnie nie przesaszam ze stylizacją, bo by nikt mnie nie przeczytał. Dlatego używam mocno uwspółczesnionego języka polskiego z przełomu XVIII i XIX wieku (takiego z gazet z czasów konstytucji 3-go maja). A i z nim staram się nie przesadzić. Dla porównania proponuję lekturę książki Rękopis zagubiony w Jeleniewie - to jest powieść napisana przez fanatyków Suwalszczyzny XVII -wieczną polszczyzną. Niestety nawet ja wymiękłem po kilku stronach.
Nie korzystam z żadnych słowników - raczej z pamiętników staropolskich i wypisów z akt sądowych plus oczywiście kilka dzieł historycznych z XVII wieku.

Jeśli chodzi o Sienkiewicza to niue ukrywam, że nie przepadam za trylogią. Ja wiem, że Sienkiewicz wielkim pisarzem był, my z niego wszyscy, to wieszcz narodowy, ale rozpoczynając moją przygodę z literaturą miałem do wyboru - albo pisać jak H. S, i tym samym dołączyć do grona jakichs 15 jego epigonow - wliczajac w to Andrzeja Stojowskiego z jego kontynuacją Trylogii, na której splajtowało bodajże wydawnictwo Puls. Albo też pisać inaczej i tym samy rzucić wyzwanie spróchniałym kościom Wieszcza. Co też uczyniłem pisząc Bohuna. Strasznie mi się chce śmiac, jak jakieś stare dziady - wydawcy biorą do ręki książkę i pytają: to chyba jakaś kontynuacja Sienkiewicza. A nie zdają sobie sprawy, ze to tak naprawdę replika do Ogniem i Mieczem.

Ja oczywiście zaczynałem moją przygodę z historią od trylogii, ale potem przestala mi się podobać. Dziś najfajniesza z dzieł Sienkiewicza jest dla mnie Kmicicowa kompanija.

[MrMorgenstern]

Panowie mawete i krisu: wyluzujcie proszę poślady (łagodniej powiedzieć się IMO nie da) gdyż moje pytanie było natury ironicznej

krisu:

[krisu]

[krisu]

[Taclem]

Krisu: wiemy wszyscy co ZNACZY grafoman, ale wiemy też w jakim kontekście się tego słowa UŻYWA. Chcesz być zrozumiany? Używaj takiego kodu, który inni zrozumieją bez potrzeby wnikania w zawiłe meandry psychiki piszącego
Howard nie był może pisarzem z pierwszej ligi, ale był doskonałym opowiadaczem, a jego (i z niewielkimi wyjątkami tylko jego) historie o Conanie należą do jednych z najfajniejszych opowiadań fantasy. Uwazasz go za schematycznego? Zgoda, ale porównaj z Lieberem, to też klasyk, ale o niebo bardziej schematyczny. Moje ulubione historie Howarda, to horrory. No i oczywiście Salomon Kane...
A wracając do Jacka i do Henryka, to nie uważam, żeby Sienkiewicz był na poziomie trylogii jakimś mega mistrzem literatury. Pisał dobrze, ale literatów od niego mieliśmy lepszych. Jeśli zaś mówilibyśmy o nośności i oddziaływaniu na wyobraźnię, to Komuda wgrywa.

[krisu]

[MrMorgenstern]

krisu:

[Dunadan]

Przeczytałem opowiadanie Jacku...
Zacznę od tego że nigdy twoje teksty jakoś mi nie podchodziły - chodzi o umiejscowienie ich w czasie i miejscu - jakoś polska szlachta nigdy mnie strasznie nie rajcowała a twoje teksty widziałem jako jakieś takie... nudne.
Chyba się nieco myliłem. Ostatnim razem przeczytałem twoje opowiadanie w NF ( dwa-trzy lata temu? ) i mi się nie podobało - nie wiem czemu. Teraz przeczytałęm i mi się spodobało choć było bardzo mało fantastyczne.
Zazdroszczę wiedzy i umiejętności opisania tego świata... trylogii Sienkiewicza nie czytałem choć mój tata namawiał mnie latami ( on przeczytał trylogię chyba z 10 razy... albo i 20... ) - jakoś nigdy nie mogłęm się przekonać do tego okresu. Ale zaczynam zauważać ze może być jednak ciekawie... w sumie to muszę podziękować bo zwróciłeś moją uwagę na ten okres ( a może to po prostu kwestia wieku? ) Co prawda nie stałęm się jakimś tam strasznym fanem ale niemniej jednak zaczęło coś tam iskrzyć...
Takie zastrzeżenia:
Jak można 'Jednym szybkim ruchem zejść z ganku, podnieść z ziemi szable i złożyć się do cięcia'?
No i w jeszcze jednym miejscu coś mi nie pasowało ale już nie chce mi się szukać.

Podsumowaując bardzo fajny tekst, choć bardzo mało fantastyczny. Czy będzie punkt - nie wiem, na razie przeczytałęm tylko twoje opowiadanie Jacku.

[Słowik]

Przeczytałem wywiad w CzF. Ależ mnie wielka ochota naszła na poczytanie czegoś więcej. I o Villonie, i o Bohunie
Jeruzalem to na razie wszystko, co przeczytałem.
Jakby mi tak autor miał doradzić, to od czego zacząć ?

[krisu]

Howarda czytałem, bo mam zasadę że nie wypowiadam się na temat książek, których nie znam. Co tu jest nielogicznego? Po prostu napisałem, że nie przekroczył pewnego pułapu swych możliwości. Żeby to zrobić musiałby więcej pisać, bo w ten sposób tylko swoje zdolności można rozwijać. Poprzez trening. W czasach Howarda trochę inaczej to wyglądało niż teraz. Nie było aż tylu ludzi prowadzących warsztaty literackie ( proszę mnie poprawić jeśli się mylę), nikt w wieku 15 lat nie myślał o publikacji, raczej było wyjątkowe by komuś tak młodemu się to udało. To domena naszych czasów. W dzisiejszych czasach wielu młodych autorów fantasy zaczyna od poziomu Howarda, a nawet już na starcie są lepsi. A Howard tworzył wzorce, przecierał szlaki. I chwała mu za to. Ale wielkim pisarzem niestety nie był.

Howarda czytałem, bo mam zasadę że nie wypowiadam się na temat książek, których nie znam. Co tu jest nielogicznego? Po prostu napisałem, że nie przekroczył pewnego pułapu swych możliwości. Żeby to zrobić musiałby więcej pisać, bo w ten sposób tylko swoje zdolności można rozwijać. Poprzez trening. W czasach Howarda trochę inaczej to wyglądało niż teraz. Nie było aż tylu ludzi prowadzących warsztaty literackie ( proszę mnie poprawić jeśli się mylę), nikt w wieku 15 lat nie myślał o publikacji, raczej było wyjątkowe by komuś tak młodemu się to udało. To domena naszych czasów. W dzisiejszych czasach wielu młodych autorów fantasy zaczyna od poziomu Howarda, a nawet już na starcie są lepsi. A Howard tworzył wzorce, przecierał szlaki. I chwała mu za to. Ale wielkim pisarzem niestety nie był.

[Taclem]

Tak sięskłada że Howard należał do grona literatów dość aktywnych, którzy wymieniali się listownie uwagami, poprawkami i recenzjami. To prawia jak Truściaki

[Jacek L. Komuda]

Dunadan
Przeczytałem opowiadanie Jacku...
Zacznę od tego że nigdy twoje teksty jakoś mi nie podchodziły - chodzi o umiejscowienie ich w czasie i miejscu - jakoś polska szlachta nigdy mnie strasznie nie rajcowała a twoje teksty widziałem jako jakieś takie... nudne.
Chyba się nieco myliłem. Ostatnim razem przeczytałem twoje opowiadanie w NF ( dwa-trzy lata temu? ) i mi się nie podobało - nie wiem czemu. Teraz przeczytałęm i mi się spodobało choć było bardzo mało fantastyczne.


Miło to słyszeć. Ja tylko nadmianiam, że moje stare opowiadania publikowane przed laty w Nowej fantastyce były słabe. Dopiero niedawno, wraz wiekiem nauczyłem sie lepiej pisać, a sam dzisiaj nie mogę czasem patrzeć na opowiadania i powieść, które popełniłem mając 19, czy 20 lat. Umiejętności pisania nabiera się wraz z wiekiem.


Takie zastrzeżenia:
Jak można 'Jednym szybkim ruchem zejść z ganku, podnieść z ziemi szable i złożyć się do cięcia'?

Nie można Tak mi się napisało.

Słowik
Przeczytałem wywiad w CzF. Ależ mnie wielka ochota naszła na poczytanie czegoś więcej. I o Villonie, i o Bohunie
Jeruzalem to na razie wszystko, co przeczytałem.
Jakby mi tak autor miał doradzić, to od czego zacząć ?

Proponuję zacząć od Bohuna, bo to IMHO najlepsza książka jaką napisałem, choć ma już zaciętych przeciwników - głownie wśród historyków i niektórych miłośników moich wcześniejszych opowiadań. Powieść wzbudziła terż kontrowersjie wśród fanatycznych miłośników Sienkiewicza, bo nie traktuje tematu wojen kozackich po sienkiewiczowsku.
Poza tym Bohun jest jeszcze w księgarniach, a z wcześniejszymi moimi książkami może być kłopot, bo pokończyły się już dodruki
Ale polecam jeszcze Imię Bestii, choć to odmienny temat - Francja, XV wiek, a bohaterem jest Francois Villon złodziej i poeta, autor Wielkiego Testamentu.

[Haletha]

Dunadan:

[Jacek L. Komuda]

Haletha
A żeby było ad topic, nastąpi mała spowiedź dziecięcia wieku. Przyznaję bez bicia, że nie przeczytałam jeszcze wszystkich książek bohatera tematu, zaś te, które znam, nie wywarły na mnie jakoś szczególnie piorunującego wrażenia. Bardzo cenię sobie ideę Wilczego gniazda i uważam, że zostało fajnie skonstruowane. Aczkolwiek wydaje mi się, że postaciom odrobinę brakuje życia... Tchnęłabym go zwłaszcza w Justynę, która teoretycznie miała być pełna energii, ale jakoś tego nie widać. Przecież uroda naszych Sarmatów polegała na ich krewkości!

Dopraszam się łaski Wilcze Gniazdo napisałem jak miałem jakieś 20 lat, co nie znaczy, że było to tak dawno temu. To jest moja modzieńcza, niedopracowana powieść i niestety już w momencie premiery ta książka miała się nijak do moich umiejętności. Niestety razem z powieściami Andrzej Pilipuka przeleżała kilka ładnych lat w różnych wydawnictwach. Ale na plus nalezy przyznać, ze się sprzedała - zarówno pierwsze jak i drugie wydanie i ma swoich wiernych fanów (którym np. nie podoba się Bohun). Z tego co słyszałem podobała się ponoć Adrzejowi Sapkowskiemu, choć trudno mi to uwierzyć. Ale znajomy, który z nim rozmawiał twierdzi, że autor Wiedźmina był pod wrażeniem

[Haletha]

Aa, w takim razie udzielam mojego osobistego rozgrzeszenia;-) Oczywiście z uwagi na młodzieńczy wiek, nie Sapkowskiego;))) I czekam na dalsze lektury.

[Dunadan]

Haletha ale ja to wszyko wiem. Taki już jestem, czasem mnie trzeba zmusić a czasem sam się biorę bo coś mi odbije. Wiem jedno. Po powrocie do kraju biorę się za trylogię
PAtrząc na tę sprawę w inny sposób - wiesz ile jest książek które TRZEBA przeczytać?... jak dla mnie ciut za dużo... tak tak, ja wiem ale tę książkę NAPRAWDĘ TRZEBA przeczytać, tak?

Jacku - to opko które czytałem to było jakieś 2 - 3 lata temu. Zresztą podobnie było w SyFkiem, bo chyba pisywałeś tam, nie? też jakoś opowiadania nie mogly mi podejść. Ja się bardziej w wikingach lubuję wiem, pewnie nie możesz nawet tego czytać no dobra, to chociaż w słowianach
A co do małej wpadki - szkoda że nikt nie poprawił...

[Jacek L. Komuda]

agrafek
Zachęcony lekturą Jeruzalem pognałem do księgarni i kupiłem Bohuna. Rzecz znakomita - brawa !
Czasem odnosiłem wrażenie zbytniego pośpiechu. Jakaś zbyt gwałtowna wydaje mi się przemina Francuza.
Nie chodzi mi o to, że jego przemiany są nielogiczne, czy nie umotywowane psychologicznie, jednak chciałoby się, by autor poświęcił im ciut (naprawdę ciut, nie postuluję tu przerobienia Bohuna na W poszukiwaniu straconego czasu) więcej miejsca.
Inny taki skrótowy motyw, to fragment, gdy Taraz opuszcza swych kompanów. I fik mik - dwie strony nawet nie minęły, a oni już na palach, a on do nich wrócił, żeby pogadać z konającymi.

Kłopot z tą książką był taki, że miałem bardzo mało czasu na pisanie, bo zawaliłem terminy
Dlatego musiałem się streszczać, bo wydawca niemal mi wyrywał rękopis spod póra. Stąd nie miałem czasu, aby wszystko dopracować.


I jeszcze pytanie na koniec. W posłowiu zastanawia sie autor, co stało na przeszkodzie zawiązania unii Rzeczpospolitej z Kozakami, na wzór Unii Polsko-Litewskiej. Pytając o przyczyny, za kluczowe uznaje autor pytanie, czy i jakie istniały róznice pomiędzy XVII wiecznymi Kozakami a XIV wiecznymi bojarami litewskimi. Czy jednak nie istotniejsze były różnice między polskim rycerstwem z XIV wieku a panami szlachtą z XVII. Przez te wieki kształtowała się tożsamość szlachecka, rosły jej prawa, przywileje i udział w sprawowaniu władzy. Świadomość stanowa i narodowa XV wiecznego szlachcica i pana brata z wieku XVII to dwie różne sprawy.

Masz racje, ale ostatecznie szlachta polska na taką ugodę się zgodziła. Warunki i postanowienia ugody batowskiej wziąłem bowiem z ugody hadziackiej podpisanej w 1658 roku, już po śmierci Chmielnickiego. On dopuszczała część kozaków do herbów - odajże co roku 100 najbardziej zasłużonych kozaków z każdego pułku miało otrzymywać szlachectwo. Nobilitowana była także cała starszyzna zaporoska. Nie pamiętam tylko, czy zdołano wprowadzić te wszystkie warunki ugody w życie, bo potem wybuchła wojna polsko-moskiewska i Moskwa zmusiła Kozaków do podpisania kolejnej uniiw Perejasławiu.

[MrMorgenstern]

krisu:

[Czarny]

MrMorgenstern przenieś się z tą dyskusją do odpowiedniego wątku

[MrMorgenstern]

[Czarny]

Niestety, nie ma przenoszenia postów. Można by jedynie je zacytować, ale nie będę się w to babrał. Daj link zainteresowanym gdzie dalszy ciąg dyskusji i już.

[MrMorgenstern]

Wątek o Howardzie przeniesiony tu:

http://www.science-fictio...p=107577#107577

[mawete]

MrMorgenstern: co potrzebujesz? Przepraszam, że dopiero teraz piszę, ale troszkę mnie nie było. Mogę nie odpowiedzieć odrazu - wybacz - ale kilka dni (nocy) miałem przewalonych, teraz też dopiero wszedłem do domu...

[MrMorgenstern]

Ach, nic nie potrzebuję, mawete. Ale miło mi, że pytasz

[mawete]

[krisu]

Jacek L. Komuda, bardzo dziękuję za wspólne imprezowanie na Falkonie. Mam nadzieję, że następnym razem uda mi się pójść na twoje spotkanie autorskie, bo to mi umknęło. Pozdrawiam krisu

Jacek L. Komuda, bardzo dziękuję za wspólne imprezowanie na Falkonie. Mam nadzieję, że następnym razem uda mi się pójść na twoje spotkanie autorskie, bo to mi umknęło. Pozdrawiam krisu

[Tomcich]

A ja mam pytanie do autora, czym jest rzeczona "kujawska biesiada" Jako mieszkaniec Kujaw chętnie bym się dowiedział. A nigdy takowego zwrotu nie słyszałem.

[Jacek L. Komuda]

[Jacek L. Komuda]

A ja mam pytanie do autora, czym jest rzeczona kujawska biesiada Jako mieszkaniec Kujaw chętnie bym się dowiedział. A nigdy takowego zwrotu nie słyszałem.

To jest określenie, które wprowadził o ile się nie mylę Wespazjan Kochowski pisząc o Kujawach. W XVII wieku często wybuchały tam zwady na biesiadach, ucztach i weselach, które kończyły się zejściem śmiertelnym niektórych gości. Stąd się wzięło określenie: kujawskie biesiady - jako uczty, na które goście jechali z pistoletami, szablami i czeladzią. I nikt tam nie był pewien swojego zdrowia i życia.
Na Kujawach było wiele hultajskich rodów szlacheckich, a zajazdy i pojedynki były na porządku dziennym. Wspomniane rody to: Dąbscy, Grabscy, Charbiccy i Tolibowscy. I wiele innych, ale pomienieni byli najgorszymi awanturnikami.

[mawete]

Fotki w temacie Falkon widziałeś?