[NURS]

spjler, spoiler, jak zwał, tak zwał, to podanie szczegółów istotnych dla tekstu, które moga zepsuc innym zabawę. jak na przykład powiesz, że to kamerdyner zabił
Twój rzeczoznawca strasznie wasko podszedł do tematu, tez niejako naginajac prawde do swoich potrzeb - vide kopniecie z obrotu, półobrotu, ktore jego zdaniem może być tylko zamachowe Bez urazy, ale z jego wiedzą fachową Chuck norris nigdy sie nie zgodzi On sie nawet przed kulami uchylał w Oko za Oko bodajże. i jesli U&O tak by kazali zrobic Ence, to ja to przyjme za dobra monetę.
A autorzy beda dalej wbijac bohaterów na rózne rzeczy, bo na tym polega istota literatury rozrywkowej. tak samo, jak w melodeamatach wszystkie brzydule znajduja sobie ksieciuniów i jeszcze żyja długo i szczęśliwie. Taka jest poetyka filmu i literatury. a ty robisz z tego podręcznik fizyki
Gdyby zastosować twoje kryteria, Władca pierścieni wygladałby tak, że Gandalf z frodem, na gwaihirze polecieliby do Mordoru i wrzucili pierscien z lotu. Bo tak byłoby najszybciej i najbezpieczniej. Tylko co z resztą, totalnie nieprawdopodobnych sytuacji, ktore miały miejsce w trzech tomach? nigdy by ich nie było, a opisy walk u tolkiena sa jeszcze lepsze niz tutaj. Np. pchniecie wlócznia, czy dzida przez trolla. mithrill pewnie by wytrzymał, ale Frodo miałby niezla miazge pod spodem

[NURS]

[Emilia]

[Piotrek Rogoża]

[NURS]

[Emilia]

[urbi et orbi]

Co do merytorycznych i niemerytorycznych elementów krytyki podajemy przykłady krytyki merytorycznej i niemerytorycznej, czyli opartej na ogólnym i osobistym odbiorze tekstu. Wszystkie cytaty zaczerpnięto z tego forum:

Przykłady krytyki merytorycznej:

Urbi&Orbi – Klecha ... – Jak na tak zgrany duecik (chociaż były też insynuacje, że piszą koty Orbitoskiego) to poniżej ich możliwości. Zgoda, dawne wierzenia przetrwały, ale asymilacja to proces nieuchronny i trzeba było dołożyć jakąś granicę nieprzekraczalną, oddzielającą to co było od, tego co jest i pozwalającą mocniej ten nieszczęsny kołek przybić do ściany. A wiecie, że jeszcze na początku XX w. miejscowa ludność składała ofiary na Ślęży? Były to czarne kury zakopywane obok kultowych posągów. Można o tym poczytać u ówczesnych etnografów. Dlatego nie odbieram jako niewiarygodne ostanie się gdzieś dawnych obrzędów, nawet z ich mistycyzmem i czarami. Ale w takim kształcie jak w opku to wiocha nie utrzymałaby sekretu. I to zderzenie, z jednej strony ludzie pomocni, uczynni, cudotwórcy wręcz jak w przypadku wyręczeń szpitala, a z drugiej mordercy, bestie w ludzkiej skórze.

Urbi et Orbi - no, panowie, już się w konfidencji dowiedzieliśmy, że tekst miał być w zeszłym miesiącu... I co, wzięliście dodatkowy czas na doszlifowanie tekstu, żeby puścić takie kwiatki, jak: oparł łokciam (s. 46) albo co z wikraym (s. 50)? Chyba to pisanie na cztery ręce nie tak dobrze się sprawdza...

Sprawnie napisane, jednak mi ci bohaterowie wcale tacy żywi się nie wydali. Może wynika to stąd, że od początku nie kupiłem idei, że w 1987 oficer MO i ksiądz jadą na zadupie rozwiązywać tajemnicę zagadkowego sekretu To po prostu się kupy nie trzyma, zwłaszcza gdy rozmowa dwóch głównych bohaterów raz dotyka ważkiego problemu prędkości maksymalenj Poloneza, by za chwilę przeskoczyć na morderstwa polityczne. Za szybko, po łebkach, jakby autorzy chcieli mieć etap wstępny za sobą. A przecież taka para, w tym okresie to bomba. Tymczasem kończy się na chińskim fajerwerku.
No i peerel się sypie. Oficer mówiący o Donie Johnsonie?
Policjanci z Miami byli puszczanie w Polsce chyba po 1989? To w sumie drobiazg, ale psuje.


Przykłady krytyki niemerytorycznej:

Żertwa - idealnie nie jest - coś chrzęszczało.

Żertwa: Tu mam mieszane uczucia. Jakkolwiek klimat ma i tak mi się Lovercraft pomieszany z 07 zgłoś się wyobraził, ale czegoś brakowało żeby poklaskać łapkami.

Cenimy sobie zarówno krytykę merytoryczną jak i niemerytoryczną, gdyż ogólny odbiór tekstu jest równie ważny ("nudne jak flaki z olejem"), jak szczegóły. Ale doświadczenia z krytyką literacka w Polsce uczuliły nas na krytykę nimerytoryczną udającą krytykę merytoryczną. Taka krytyka ma miejsce w wypadku Pani Emilii, choć gdyby poprzestała na wytknięciu nam nudy, wszystko byłoby w porządalu/
Co do „Darz bór, alleluja” to nawet przy daleko posuniętym wyczuleniu nie znajdujemy w tym wysyłania kogokolwiek na drzewo. Gdybyśmy chcieli wysłać kogoś na drzewo wspomnielibyśmy o prostowaniu bananów. „Darz bór” jest pozdrowieniem myśliwskim i związanym raczej z tropieniem niż samym pobytem w lesie. „Alleluja” zaś poza swym głęboko religijnym sensem jest fragmentem składowym znanego powiedzenia „Alleluja i do przodu”.
Co do problemów walki nie mamy właściwie nic do dodania odnośnie tego, co zostało powiedziane w ramach wątku.
Odnośnie wyczulenia na krytykę, to z krytyką zetknęliśmy się już w naszych poprzednich działaniach a Orbitoski nawet dokładnie na niwie literatury.
Co do zagłaskiwania nas przez czytelników, to rzeczywiście odbiór tekstu przeszedł nasze najśmielsze oczekiwania, a że łaska czytelnika na pstrym koniu jeździ, to odczuliśmy po przerżnięciu plebiscytu na publicystykę i zapewniam, że będziemy mogli z tym żyć. Chodzi tylko o zabawę i nie traktowanie swej osoby ze szczególnym przeczuleniem.
Nie do końca zgadzamy się z tym, że miara wielkości pisarza jest ilość krytyków, przynajmniej nie w chwili tworzenia utworu. W sto lat po śmierci, to co innego, ale my, licząc ostrożnie mamy przed sobą jeszcze parę lat życia. Z morderczą krytyką zetkniemy się natychmiast, kiedy wyjdziemy z ciepłego, NURSowego ogródka. Patrząc na dokonania polskiej krytyki literackiej będzie to krytyka w dużej mierze niemerytoryczna
Pani Emilio, dopóki wszyscy się z Pani komentarzami zgadzali, to było okej, w momencie, kiedy ktoś się postawił, Pani się obraziła. Jest to takiej samem mocy argument, jak ten, rozpieszczaniem nas przez czytelników.
A w ogóle to jesteśmy wielkimi zwolennikami maksymi „Bij mistrza” i tyczy się to wszystkich łącznie z nami, choć mistrzami jesteśmy tylko w „Mistrzach i Małgorzatach”.
Darz bór, Alleluja! (Na miłosć boską, żadnych drzew!)

[NURS]

[Logan]

Wiesz Emilio, ja Ci strasznie współczuję. Toż Ty nie masz żadnej przyjemności z czytania skoro tak wszystko rozbijasz na czynniki pierwsze.

Co do analizy obrony przed nożownikiem dokonanej przez Twojego męża. Widzisz, według niej powinienem być trupem, gdyż w zeszłym roku miałem takie starcie. Jednak mimo to nadal cieszę się zdrowiem, a nie jestem żadnym karateką czy innym Chuckiem Norrisem. Widzisz, walka z żywym przeciwnikiem to coś innego niż symulacja. Zbyt wiele przypadkowych zmiennych aby wynik można było przesądzić na podstawie wydumanych symulacji. Symulacja symulacją, a rzeczywistość i tak robi swoje. Tyle z mojej strony.

[Emilia]

[Piech]

[Emilia]

[Orbitoski]

[urbi et orbi]

w związku z tym, że kol. Piech nawiązał do tego, co tam mamy w głębi duszy postanowiliśmy pociągnąc tematykę duszy (psyche). Poniżej pewna definicja z wikipedii.

Osobowość paranoiczna (paranoidalna) - zaburzenie osobowości, w którym występuje chłód emocjonalny, wycofywanie się z kontaktów z innymi, wrogość, nadmierna podejrzliwość, nadmierna wrażliwość na lekceważenie i krytykę, niezdolność do wybaczania urazy.
[Edytuj]

Kryteria diagnostyczne ICD-10
wrażliwość na niepowodzenia i odrzucenie
tendencja przeżywania długotrwale przykrości
podejrzliwość, ujmowanie obojętnych działań otoczenia jako wrogich lub pogardliwych
sztywne poczucie własnych praw
podejrzenia dotyczące wierności
przecenianie własnego znaczenia
pochłonięcie wyjaśnieniami wydarzeń

droga Pani Emilio/Emilio napisalibyśmy z chęcia "do zobaczenia" ale obawiamy się, że wtedy stwierdziłaby Pani/stwierdziłabyś, że:
1.wyśmiewamy się z Pani/Twoich okularów
2. życzymy oślepnięcia
a więc, tradycyjnie: Darz bór, Alleluja!
ps. co do formy Pani/Ty to przypominamy, iż pierwsza zaczęłaś do nbas sadzić per "panowie".

[NURS]

Wikipedia kłami
Dość offtopowania. Ustalmy, że emilia ma prawo rozbierac teksty na czynniki pierwsze, a my mamy prawo nie zgadzać sie, jak nam cos nie pasuje, ale poza merytoryke w tej dyskusji nie wykraczajmy. to nie ma byc kółko wzajemnej adoracji, krytyka jest - powinna być mile widziana, ale tez nie idźmy w przesadę. Sposobem Emilii mozna zanegować niemal wszystkie napisane do tej pory dzieła i nakręcone filmy, z pominięciem reportaży. dlatego myslę, że dalsze brniecie w powyższą dyskusje niczego dobrego nie przyniesie, tylko sie poobrażacie wzajemnie.
I ona jest słuszna, ta koncepcja.

[Emilia]

[Anko]

[NURS]

[gorat]

[NURS]

Goracie, w długiej wypowiedzi możesz powiedziec dokladnie, co ci na sercu leży, a i ja i autorzy bedą mieli cos do przetrawienia. dlatego mowię, że bardziej mi zalezy na opiniach, niz na punktach.
BTW Tuta mowi I'll be back, może dlatego jest tak rozbudowany

[Piech]

[NURS]

Łojezu, chyba sie zatnę... chyba sie zatnę... chyba się zatnę...

[Urbaniuk]

Przypominają mi się czasy obecności Konrada T. Lewandowskiego na pl.sci.filozofia. Jak ktoś wytknął mu ewidentne błędy, to pisał że żartował i że ktos dał się podpuścić. Swoja drogą myślałem że chodzi o to żeby podyskutować o tekstach i fantastyce a nie łapać się na haczyki i podpuszczać. W swojej naiwności dalej tak myślę i będę starał się traktować pozostałych forumowiczów poważnie.

[aa3]

[Urbaniuk]

Co do KTL to w sumie szkoda słów. Była m.in. taka historia że jeden z kolesi rzucił hasło, żeby podać jakiś obiekt niegeometryczny, na co Przewodas stwierdził żeby wytłumaczyć temu idiocie co to jest fraktal, jak ludzie zwrócili mu uwagę że fraktal to jest hmmmmm, no raczej obiekt geometryczny to Przewodas napisał: "A z tym pytaniem o fraktale dwa posty wyżej to była podpucha. ". I takie to były dyskusje na sieci z Przewodasem.
Szalał na pl.sci.filozofia, wyzywał ludzi od idiotów i gorzej, ale już nie szaleje, w ogóle się tam nie pojawia chyba. Warto sobie listę pod kontem Przewodasa przejrzeć, bo tam są śliczności powypisywane.

[Emilia]

[NURS]

Się zaciąłem, się zaciąłem, się zaciąłem...

[Aga]

Ale to chyba niezdrowe jest NURSie, co... co... co...?

[NURS]

Zależy w jakiej sytuacji

[Anko]