[Fidel-F2]

Rafał, bardzo dobry cytat, bo coś z czegoś wynika i to jest przedstawione. I o to mi tylko chodzi. Zachowania bohaterów nie musza być sensowne, ale pisarza muszą.

[Rafał]

[Melfka]

[nureczka]

[Adon]

Ja słyszałem, że do uprawiania literatury to tylko greka, a nie jakieś tam popierdółki i kwiczenie po łacinie. No nikt mi nie wmówi, że ci z innymi narzędziami mogą snuć dobre opowieści. Jeden ślepiec udowodnił, a reszta co twierdzi inaczej *beep*, za przeproszeniem, się zna.

A i jeszcze mi się skojarzyło, więc zacytuję:
"W XVII wieku, język polski był bardzo popularny we wschodniej części Europy. Posługiwało się nim wiele narodów zamieszkujących tereny Rzeczypospolitej, oraz był używany w krajach ościennych. Języka polskiego często uczyli się kupcy niemieccy i czescy. Używano go na dworze Moskiewskim (podobnie jak popularne były tam polskie stroje i meble). Używała go również kancelaria Chanatu Krymskiego w celu sporządzania dokumentów."

Gdyby nie zawirowania historii dziś byś, dziko, twierdził razem ze wspomnianym Sabatinim, że nie ma to jak język polski, żeby snuć opowieści.

[nureczka]

[Ziuta]

[Fidel-F2]

[nureczka]

[dziko]

[lakeholmen]

Nie powinienem, ale coś powiem, bo mi się skojarzyło, najwyżej też nakrzyczycie na mnie, jak na dziko. To, czy dzieło sztuki jest dobrej jakości, zależy zarówno od dzieła sztuki, jak i tego, kto jakość próbuje ocenić. Ta sama piosenka będzie dla połowy ludzkości szmirą, a dla drugiej arcydziełem, a za sto lat odwrotnie albo wręcz wszyscy ją zapomną. To samo dotyczy obrazów, książek i różnych innych rodzajów sztuki. Niestety istnieje też takie kryterium jakości, jak "ilość ludzi, którym robi dobrze", i wtedy Tyskie będzie lepsze, niż najlepsza IPA i co poradzimy? No nic. I nie chodzi o reklamę, po prostu IPA jest dla mnóstwa ludzi zbyt gorzka.

A co do języka, zdecydowanie istnieją języki, w których jedne rzeczy jest łatwiej pisać, niż inne. Wiersze w stylu Poświatowskiej lepiej się pisze po polsku, piosenki Lennona zdecydowanie po angielsku (po polsku nie ma takich krótkich słów i tyle). No za ChRL Cliff Richard nie dałby radę wyśpiewać tylu szlagierów po polsku.

A tak z ciekawości spojrzałem na pierwsze fantasy, które mi przyszło do głowy(Conan, sorry) porównałem oryginał "Za czarną rzeką" i polskie tłumaczenie. To są inne melodie. Nie będę tu teraz dowodził, że to ma znaczenie, jeśli chodzi o łatwość i skuteczność pisania, ale różnica istnieje.

Poza tym, że każdy język ma swoje wiekopomne dzieła, które tworzący w nim czytali i siłą rzeczy są nimi mniej lub bardziej zapłodnieni lub zainspirowani. To też ma wpływ, ale z pewnością są ludzie, którzy potrafią dokładnie policzyć, ilu angielskojęzycznych pisarzy czytało Londona, Melvilla, Scotta (dajmy na to), a ilu jakichś ich polskich odpowiedników...

[nureczka]

[nureczka]

[Ziuta]

[lakeholmen]

[Ziuta]

Conan z gutenberga wydaje się okej. A co do tłumaczy, tak to pisał Nowak:

[lakeholmen]

[Ziuta]

Mam na strychu cały karton Mama czytała, zanim przerzuciła się na szwedzkie kryminały. Zresztą teraz pulpa przejdzie na czytniki, po co marnować drzewa.

[nureczka]

Osobiście uważam, że język, jako narzędzie, rzeczywiście ma znaczenie w przypadku tekstów śpiewanych. Niewątpliwie łatwiej jest zaśpiewać "Mamma mia" niż "Szumią jodły na gór szczycie". Stąd do poezji śpiewanej dobrze nadają się np. włoski i rosyjski (ale już z marszami kiepsko, bo przy zmiennym akcencie wojsko musiałby uciesznie podskakiwać). Pod tym względem wygrane są języki o przewadze samogłosek. Taki Włoch czy Rosjanin, nawet jak mówi to też śpiewa. Nie znaczy to, że w innych językach się nie da, ale trzeba włożyć więcej pracy.
Natomiast jeśli chodzi o opowieść, to nie sądzę, żeby język miał znaczenie. Epos rycerski możne być po francusku (Pieść o Rolandzie), niemiecku (Pieśń o Nibelungach), rosyjsku (Słowo o pułku Igora) itd. (Chociaż właściwie te historie też pierwotnie śpiewano...)

[Ziuta]

Kiedyś próbowałem po amatorsku przetłumaczyć teksty Jegora Letowa tak, by dało się śpiewać. Masakra. Lepiej wziąć tematykę i napisać od nowa do melodii.

[charande]

Język angielski lepszym narzędziem do pisania prozy? No nie, przedmówcy już słusznie napisali, że guzik prawda. Więcej ludzi pisze po angielsku, więc i liczba piszących dobrze jest większa (bo czy udział procentowy - tu bym polemizowała). Dodatkowo wydają ich większe wydawnictwa, dysponujące większą kasą (bo rynek większy), więc i pieniądze na promocje są większe. Natomiast nie rozumiem kompletnie, w jaki sposób angielski miałby się lepiej nadawać do pisania prozy niż polski (czy niemiecki, czy rosyjski, czy francuski)

[lakeholmen]

[Ziuta]

charande, piję trochę do tego artykułu Dehnela. Język to przecież nie tylko słownictwo z gramatyką, ale i cały bagaż kulturowy. Może więc są języki, w których jakiś temat brzmiałby dziwnie, albo wręcz niemożliwy bez wyrzeczenia się przez autora własnego dziedzictwa kulturowego. Rzuciłem przykład ze Zbrodnią i karą, bo dzięki niej i innym powieściom Dostojewskiego język rosyjski pasuje do opowieści o Wielkim Grzeszniku. Z kolei stereotypowa literatura czeska potrafi opowiadać co najwyżej o małym draniu.
Major (chyba, jaki on miał stopień?) Reich-Ranicki wywołał kiedyś spore poruszenie dokonując podziału na wielkie i małe literatury. Wielkie literatury to, na przykład, rosyjska, angielska, amerykańska, francuska, niemiecka, włoska. One opowiadają o rzeczach wielkich. Natomiast cała reszta to małe literatury, które dostarczają kulturze światowej regionalnego kolorytu, prowincjonalnych epizodów, lokalnej obyczajowości.

Oczywiście polska fantastyka byłaby Wielką Fantastyką (obok angielskiej, amerykańskiej, rosyjskiej i japońskiej).

[Kruk Siwy]

Warto przeczytać "Młot na fantastykę anglo-amerykańską", czyli "Fantastykę i Futurologię" Lema. Co prawda nie pisze on o fantasy, bo albowiem tę mistrz miał w serdecznym poważaniu (z niewielkimi wyjątkami) i sprawa dotyczy co najwyżej lat siedemdziesiątych, ale warto. Napisał rzecz na tyle skutecznie, że Amerykanie wyrzucili go ze swego związku pisarzy sf. Prawda boli.
No a potem człek napotyka wypowiedzi tu na forum i ręce, nogi i inne członki opadają.

[lakeholmen]

Podsumowujac, gdyby nie Rosjanie i Polacy, nie byloby w ogole o czym rozmawiac....

[Ziuta]

Kruk Siwy, mam FiF, regularnie ją podczytuję. Rzeczywiście młot na fantastykę anglosaską. Ale trzeba dodać, że Lem potrafił być stronniczy, złośliwy i wybiórczy. Dicka w pierwszym wydaniu zjechał. Dopiero w drugim przyznał, że dostał jego słabsze kawałki. Ciekawe, jakby, gdyby żył i wykazywał zainteresowanie SF, zaopiniował Wattsa albo Strossa.

[nureczka]

[lakeholmen]

Ziuta wspominal

[B.A.Urbański]

[Ziuta]