[Martva]

No co Ty, ja to tylko scenki, czy jak im tam

[Kruger]

Będziesz mi wypominać, co?

Mnie just trochę trudno Kamienne myśli zakwalifikować pod tym względem. Bo scenka, czyli niepełna fabuła, jest wtedy gdy się pokazuje jakies wydarzenie, jakiś fragment, rozmowę. Taki tekst pozostaje scenką z różnych przyczyn. Bo wcale nie jest tak, że rozmowa musi być scenką, w rozmowie może się i pełna fabuła rozegrać. Nader trudno to zwykle (mnie, bo obeznanym redaktorom pewnie łatwiej) sensownie zakwalifikować.
Jeśli z takiej scenki nic ub niewiele wynika, nie dowiedzieliśmy się choćby podstawowych rzeczy o bohaterach, nie ma żadnych wydarzeń i przyczynków do poznania motywacji postaci, jesli rozmowa do niczego nie prowadzi, jeśli jeszcze wiele innych "jeśli" - to fabuły nie ma lub jest pokaleczona.
Napisałem, że nie widzę fabuły. Coś się tam rodzi na końcach neuronów, widzi się zamkniętą całość. Ale nie wiem jak to się ma do... nawet nie wiadomo do czego ma się mieć. Ktoś się zwraca w drugiej osobie. Kto? Czy do mnie-czytelnika? Czy do jakiegoś innego mnie? Czy do innej postaci, jakbym czytał czyjś list? Do kogo? W związku z czym jest ta opowieść o rzeźbach? Jak do rzeźb mają się opowiadający i słuchacz? Jak się mają do tych opowieźci rzeźbowych emocje opowiadającego i słuchacza?
A może inaczej do tego podejść? Narrator opowiada cały szereg minifabuł i to ze sobą związanych, tytułem i tematem. Tu tkwi rozwiązanie zamyślanej fabuły?
Tylko... to tak jakby mnie ktoś po muzeum oprowadzał. Czy to literatura?

Argumenty moje można łatwo zbić. Widać fabuła nie jest ważna, jeśli tyle osób zagłosowało.
Nie wiem Martvo, jakie są Twoje plany związane z literaturą. Piszesz od tak by pisać, konkursiki szortowe i starczy? A może żmudnie szlifujesz język i pomysły bo uważasz, że stać cię na to by pisac większe opowiadania (a nawet książki) które mogłyby znaleźć wydawcę? To pytania retoryczne, bo to Twoja sprawa.
Ale jeśli chcesz coś więcej, to nie możesz pluć na fabułę. W większym opowiadaniu, noweli czy powieści fabuła musi być. Bez tego czytelnik nie kupi i nie łyknie. Owszem, pitolenie o Szopenie (wybacz, nie jest moim celem zaniżanie wartości tego tekstu a wskazanie, że to dużo ładnego gadania, sklamrowane, zespolone pomysłem ale o niczym, bo czymś jest akcja, fabuła, bieg zdarzeń) może się podobać i podoba. Ale jak coś większego będzie takie, to nikt tego nie przetrzyma do końca.
Może i ja jestem skrzywiony. Na warsztatach starają się nam podać jakieś wskazówki jak pisać, pokazując na naszych błędach co jest źle. Siłą rzeczy nawet w krótkim tekście musimy się starać dograć to co musi mieć tekst długi, między innymi fabułę. Bo budowania fabuły też trzeba się nauczyć.
Oczywiście nie jest tak, że wszyscy szortowicze muszą dążyć do kariery pisarza. Mozna pisać szorty z zamiłowania do szortów. Można tworzyć rozmaite formalne i nieformalne eksperymenty, bezfabularne a klimatyczne bądź i jakieś inne.

Ja osobiście mam pewien problem z fabułą. Dajmy na to, przychodzi mi do głowy pewien pomysł (rzućmy realnym przykładem) - bogini Zima zaprzestała czynić zimę swą boską mocą bo jej czasu brakuje, wynajęła jakieś podziemne stworki żeby przy użyciu specjalnej machinerii przekrzywiały cyklicznie oś Ziemi (wyobrażoną jako wielki spiżowy drąg wokół którego obraca się planeta (tylko uwaga, pomysł jest prawdziwy więc copyright i tak dalej ). I ten pomysł to jest TŁO dopiero. Nie ma tu fabuły. Fabułe dopiero trzeba wymyśli, dorobić i osadzić na tym tle i jeszcze optymalnie - powiązać z nim. Napisałem, wysłałem redaktorce. Gdzie fabuła? Marność nad marnościami, pomysł dobry ale gdzie akcja? Zaskoczenie, zwrot cokolwiek?
Z tym mam problem, pomysły na tło są a na fabułe już gorzej.
Bo to wcale nie jest łatwe a może jest tylko nie dla wszystkich).
Myślę, że zdania nie zmienię. Będę czytał teksty konkursowe i fabuła będzie zawsze wśród waznych kryteriów. Bo ja tez lubię krótkie formy. Oczywiście, lubię książki ale w fantastyce najbardziej lubię opowiadania (i krókie i dłuższe) i w nich widzę największy potencjał fantastyki. Uwielbiam takie majstersztyki, w których jest i super pomysł, i oryginalność, i ciekawa fabułą, i zgrabny język, styl, i klimat, i emocje i ciary i w ogóle.
I to się da zrobić, nawet w szorcie. Lubię takie szorty. Tylko jak widze klimatycznego szorta z ciekawym pomysłem, gładkim, wciągającym językiem ale bez fabuły... to jakoś mi szkoda.

[Martva]

[Kruger]

Oh, fuck! Moja małżonka to też skorpion!
Moje dni są policzone...

Jest ważne i nie jest. Piszemy i dla siebie i dla innych. Piszemy tak jak potrafimy bądź tak jak jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, że możemy się nauczyć. Sprowadza się to do tego, co jest ważne dla Ciebie. Nie chcesz fabuł, pluń na Krugera i jego pitolenie. Odbiorców na scenki znajdziesz, to Ty rządzisz językiem a nie on Tobą, zresztą radzenie sobie widać na załączonym głosowaniu.
Weź tylko pod uwage jedno, takiemu tekstowi z takim językiem, pomysłem itd. fabuła nie zaszkodzi a jedynie moża dodać.
Inaczej mówiąc, masz swoją hierarchię ważności a ja mam swoją. Ty masz też świadomość własnych ograniczeń. I nie musisz dstosowywać się do mojej hierarchii. Ale możesz poeksperymentować i próbować. Bo...
I nie kryguj się tak, szorty na Szortalu czytałem, fabuły są.

[Agi]

[Martva]

[shenra]

[Selena]

Haha, ja też Skorpion.
Kruger, a Ty nie? Bo tak żeś się zawziął, że łojezuuuu
Porozmawiajmy lepiej o trzech świnkach....

[Kruger]

[Selena]

Kruger, powoli stajesz się moim ulubionym recenzentem
Chociaż nazwania Alicji w krainie czarów powieścią fantasy nie wybaczę

Masz rację. Przesadziłam. Ale myślisz, że elementy humorystyczne zawsze muszą mieć coś wspólnego z fabułą?
Co do "żartu" to ukradłam pomysł z pewnego filmiku w necie. Potem Wam pokażę.
W filmiku oczywiście krecika nie było. Ogólnie to nie mam talentu do tekstów humorystycznych. Zawsze jakaś żenada wychodzi

I jeszcze trochę o Crappie...
Znowu przesadziłam. Sięgnęłam po nawiązanie zrozumiałe tylko dla fanów Becketta. Tak to czasem jest, że jakiś pomysł wpadnie, uprze się, a Autorce przestaje zależeć na tym, czy tekst będzie zrozumiały dla Czytelnika.

[Martva]

[lakeholmen]

[Kruger]

Fantasy, to bardzo szeroki worek. Nie tylko elfy, krasnoludy i czarodzieje. Weźmy Gwiezdne wojny, onegdaj powszechnie uznawane za S-F, ale myślący ludzie kwalifikują to dzisiaj właśnie jako fantasy.
Świat do którego wkracza Alicja jest inny, można by rzec - bajkowy. Nie chcę się rozwodzić, bo nie czytałem, czy może czytałem dawno i nie pamiętam. Z grubsza wiem o co chodzi. Z grubsza tak mi się wydaje. Lakeholmen zwrocił mi uwagę, że to właśnie dobry przykład absurdu. Ok, zgadzam się, świat po tamtej stronie rządzi się swoimi, absurdalnymi z naszego punktu widzenia prawami (choć nie w 100% bo jak pisałem wcześniej, są styczne analogie). Ale czy to jest gatunek literacki - absurd? Czy tylko cecha jaką można przypisać danemu utworowi, że zawiera elementy groteski czy absurdu? Wydaje mi się, że to drugie. Pozostaje nam więc stwierdzić, czy to fantastyka (fantasy) czy mainstream? Ale – wydaje mi się, a nie – wiem.

Możemy sobie pogadać na ten temat dłużej ale myślę - w innym temacie i po przeczytaniu przeze mnie Alicji. Jak słusznie zauważył Lakeholmen.
Myślałem, że mamy to już obgadane, że wszyscy wiedzą, że nie wyraziłem sądu a przypuszczającą opinię. Że przyznaję się do ignorancji, w tej kwestii i nie upieram przy swym zdaniu. Ale ty mnie nie lubisz, Lakeholmenie.
Ale nie martw się, moje nieporządne recenzje nie będą Cię juz kłuły w oczy. W kolejnej edycji postanowiłem już nie denerwować nikogo.

[lakeholmen]

Czemu nie lubię? Bo powiedzialem, ze czytasz, co recenzujesz? OK, nigdy więcej komplementów

[Kruger]

A to była ironia, skoro napisałeś to w kontekście Alicji, o której wiesz, że nie czytałem.
No i poza tym, napisałeś, że nie jestem porządnym recenzentem.

Choć to mnie akurat zdziwiło, wydawało mi się, że to porządny czyta o czym pisze. A nie odwrotnie. Ale to ta ironia, jak rozumiem.

EDIT. Zgubiłem się w wielości znaczeń tego krótkiego posta i już tak naprawdę nie wiem co myślisz o moim recenzowaniu.

[lakeholmen]

[Kruger]

Nieee, bloga zakładac nie będę. Jestem niechętny blogom. Nie umiem się przekonać. Moze jeszcze czytać czasem, ale nie pisać.
Jeśli chciałes mi w ten sposób dać do zrozumienia, że za dużo gadam/piszę, to... masz rację. Ale staram się na temat i zrozumiale.

[ailiS]

To ja tylko chciałam wyrazić drobną uwagę a propo wypowiedzi o (nie)fabularności szortów. Większość z nich to opis - jak ogólnie wiadomo to jedna z form wypowiedzi (tuż obok opowiadania) w utworze narracyjnym. Sztuką jest stworzenie dobrego opisu, a poprzez szorty można go doskonalić (tak jak inne małe formy).
Jeśli chodzi o Kamienne myśli - to masz opis + monologi wewnętrzne (tak ja to odbieram), wątki też są - poznajesz trochę faktów z "życia" posągów czy dusz zaklętych w posągi, wiele tego bogactwa jest
Martvo, ode mnie nie dostałaś punktu, dlatego, że narzuciłaś sobie wysoki poziom i nie utrzymałaś go do końca. Czegoś zabrakło, czegoś w stylu (ta uwaga dotyczy też innych Twoich utworów), ale dojdziesz do tego Punkty dostały szorty, które poziom utrzymały(choć nie był on taki wysoki) i były na temat.
I jeszcze bardzo mi się podobał klimat, jaki osiągnęłaś, nie każdy to potrafi.
Dosyć słodzenia

[Alien]

Martva, to tylko kilka fragmentów Twojego krótkiego tekstu, ale jakże wymowne. Plastyczne, pobudzające wyobraźnie, niektóre wręcz poetyckie.

"... W dzień śpią, znużone upałem, ale teraz, jeśli usiądziesz i zamkniesz oczy, możesz je usłyszeć."

"W krzewach tamaryszku rozbrzmiewa chór cykad."

"Mogli użyć bazaltu, w nim rozbrzmiewa echo płomieni i dawna energia gorącej lawy..."

"W niewielkiej fontannie siedzi jadeitowa żaba o smutnych oczach, nieprzerwanie plując wodą. - Stworzyli kamienną żabę i kamienne liście nenufarów, a nie pomyśleli o kamiennych muchach..."

To czytelnik jako ostatnie i jednocześnie najważniejsze ogniwo procesu tworzenia słowa, ocenia wartość tekstu. Jego opinia jest najważniejsza...

[Kruger]

[xan4]

Opek to firma z przesyłkami kurierskimi.

[Kruger]

Albo, tak żargonowo - skrótowiec od słowa "opowiadanie".

[lakeholmen]

Bliski kuzyn 'cesarki'.

[Alien]

[Aisling]

[Kruger]

Skrót ten dość często stosowany jest na warsztatach Fta.
Myślę, że chodzi gradację. Nie jest taki tekst utworem literackim na poziomie drukowalnym, a raczej tekstem warsztatowym, "opowiadankiem", "opkiem". W każdym razie ja to sobie tak tłumaczę, bo genezy powstania skrótu nie znam.
Tyle tytułem wyjasnienia.

EDIT.
Jeszcze mi się takie coś przypomniało.

[Aisling]

[Kruger]

A może żargon grupy?
Cóż, mogę tego nie używać. I tak mi się nie za często zdarza. Jakoś ten chwast wyplewię, przynajmniej z mojego języka.

[Fidel-F2]

opko jest obecne na tym forum od dziesięcioleci i komuś nawet chyba przeszkadzało

[shenra]