[Kasiek]

[Nocturn]

Adanedhel, no w sumie tak ale...
Nie będe zlecał recenzji powieści fantastycznej wielbicielowi pozytywizmu, prawda?
Za to uważam, że na ten przykład dobry recenzent, który nie lubi np. Sapkowskiego, będzie umiał zobaczyć i dobre strony jego utworów.

[Kasiek]

[Adanedhel]

[Nocturn]

Wiecie co?

mam małego stracha. Pracę zmieniam... Jestem pełen dobrych chęci i mam sporą wiedzę, ale mimo wszystko lekka obawa przed nowym mnie gryzie.

Znacie na to jakiś dobry sposób? Bo im bliżej, tym bardziej mnie gryzie

[gorbash]

Polecam Dębowe Mocne. Powtarzać do skutku.

[corpse bride]

jak już zaczniesz, to przestaniesz się stresować po tygodniu

edit:

chodziło mi o rozpoczęcie pracy, a nie konsumpcji dębowego mocnego. btw, ja bym poleciła warkę strong.

[gorbash]

[Nocturn]

corpse bride, brrrrr. Byle nie warkę. Wole Dębowe. A swoją droga ta kuracja jest w toku. I jesst jeszcze gorzej jak na razie

Jakby nie spojrzeć po Ładnych kilku dębowych zaczyna się człowiek zastanawiać nad sensem zmiany pracy a wielkie białe myszki i maleńkie różowe słoniki wcale nie wzbudzają zaufania w rzeczywistośc.

[hrabek]

po warce strong leb mnie napierd... jakby mi ktos w imadlo wlozyl.

A tak na powaznie: Nocturn, zawsze jest taki moment, ze zaczynasz sie bac. Ja tez tak mialem, jak zmienialem prace. Pewnosc siebie gdzies ulatywala i zostawal tylko strach, ze nie podolam. Ale pozniej myslalem: kurde, przeciez mnie chcieli, wygralem casting, wszystkie kolejne etapy, moja wiedza im imponuje, a skoro wybrali goscia z najwieksza wiedza, to na pewno dam rade, bo przeciez gdyby nie ja, to za mnie przyszedlby ktos gorszy.
Daj spokoj z obawami, bo na pewno bedzie dobrze. Zreszta nikt na pewno nie bedzie od ciebie oczekiwal cudow pierwszego dnia.

[Nocturn]

dzięki hrabek, ja to wiem NIe pierwszy raz zmieniam pracę. Ale mimo wszystko jakoś kurka wodna nie jest mi fajnie. Czemu zawsze jest tak samo ?

[hrabek]

Bo za kazdym kolejnym razem zapominasz jak bylo poprzednio. Poza tym zakladam, ze nowa praca to wieksze wyzwanie za wieksza kase, wiec dochodzi niepewnosc, ze tego jeszcze nie robiles i jak ktos odkryje, ze nie jestes godzien takiej kasy, to cie wywala. Ja tak mam czasami nawet teraz, ale pozniej sobie mowie, ze gdzie oni takiego drugiego jak ja znajda

[mad]

Dobry blog się szykuje
Rozumiem i pochwalam okołoliterackie wątpliwości Nocturna (i dyskutantów). Recenzja to trudna rzecz do napisania i jeszcze trudniejsza do opisania. Mamy bowiem sprzeczność na starcie: subiektywne zdanie staje się wyrokiem. Jaką wartość posiada ocena recenzenta skoro nie można uzyskać obiektywizmu?

Teoria literatury próbuje znaleźć wyjście z sytuacji.

Recenzja jest traktowana przez literaturoznawstwo jako pierwszy, niezobowiązujący sygnał krytyczny dotyczący dzieła literackiego. To szybka reakcja, działanie po omacku, a więc tym samym rzecz niedoskonała. Literaturoznawcy na ogół nie przypisują recenzji wartości naukowej lub chociaż popularno- czy paranaukowej. To tylko wyrażenie opinii na podstawie szczątkowych danych i niezbyt dogłębnych przemyśleń. Recenzent ma prawo do błędu tak samo jak nie ma prawa do ferowania ostatecznych wyroków.

Ponad recenzją stoi opracowanie naukowe. Oczywiście ktoś powie, że nauka o literaturze to bujda, jak bowiem można porównywać prace naukowe fizyków z literaturoznawcami. Okazuje się, że można. Przedmiotem badań naukowych jest niemalże każdy fragment otaczającej nas rzeczywistości, do której przynależy przecież literatura. Tutaj zaczynają się schody. O ile krytyk reaguje szybko i pisze o własnych odczuciach popartych wiedzą, doświadczeniem czytelniczym, o tyle teoretyk i historyk literatury daje sobie więcej czasu na zgłębienie zjawiska, często wchodząc w niedostępne krytykowi rejony. Literaturoznawca analizuje dzieło w szerokim kontekście. Liczy się wszystko:
- historia, polityka, sytuacja społeczna, innymi słowy szerokie tło dzieła,
- nurt literacki, w którego skład wchodzi omawiane dzieło,
- miejsce dzieła w całej twórczości pisarza,
- intertekstualizm, czyli świadomy lub nieświadomy "dialog" dzieła z innymi utworami.
To są zagadnienia elementarne, aczkolwiek trudne do omówienia nawet w kilkustronicowej recenzji. A przecież to nie wszystko. Poszczególne szkoły literaturoznawcze proponują swój sposób przeprowadzenia badań/analizy.
Np. strukturalizm rozbiera dzieło niemalże na cząstki elementarne, hermeneutyka bardziej nastawiona jest na zrozumienie całości, intuicję, filozofowanie. Swego czasu modny dekonstrukcjonim szuka dziur w całym, itd.
Mimo różnorakich podejść literaturoznawcy mylą się mniej niż recenzenci. Podsumowując przyczyny są takie:
- literaturoznawstwo daje sobie więcej czasu,
- prace naukowe są bardziej obszerne,
- kontekst jest szerszy,
- nie ma konieczności reagowania natychmiastowego.
Znalazłoby się parę innych "przewag":
- literaturoznawstwo unika sformułowań o charakterze subiektywnym. Zamiast słów "podobało mi się" jest bogata analiza, faktografia,
- literaturoznawstwo nie kreuje mód, nie funkcjonuje w ramach literackich nurtów. Profesor zajmujący się np. fantastyką ma do niej większy dystans niż przeciętny prenumerator SFFiH lub NF. Nie jest "fanem", lecz "badaczem",
- literaturoznawstwo nie interesuje się wszystkimi dziełami. O ile niemalże każda książka ma swoje recenzje, o tyle rzadko która pozycja posiada monograficzne opracowanie.

Czy z tego wynika, że literaturoznawstwo rulez?
Absolutnie nie! Po pierwsze coraz częściej ambicją recenzenta jest zbliżenie się do poziomu opracowania naukowego. Po drugie, literaturoznawcy też są recenzentami i nie traktują tego jako chałtury. Po prostu mamy do czynienia z dwoma punktami widzenia na literaturę (dotyczy to oczywiście nie tylko literatury).
Literaturoznawsto ma swoje okropne wady. O późnym reagowaniu już pisałem. Inne to:
- mniejszy odbiór społeczny wyników badań,
- nagromadzenie fachowego słownictwa zniechęcającego potencjalych czytelników do zapoznania się z pracami literaturoznawców.
Grzech najcięższy, czasami wystepujący: literaturoznawca w swojej pracy bardziej kreuje siebie niż analizuje dzieło. Ale od tego zarzutu nie są wolni również recenzenci.

[Nocturn]

kurcze mad, że ja teraz nie mam czasu coby się ustosunkować uhhh. Nie mam teraz czasu. Postaram się potem

[Nocturn]

[Adanedhel]

Rzeczywiście, tłumaczenie pierwsza klasa. Stawiam, że raczej nie byli przyjaciółmi
Jeśli to wygląda tak dalej, to tłumaczem mogła być zupełnie przypadkowa osoba, żaden zawodowy tłumacz.

[Nocturn]

Cała powieść jest utrzymana w takim dziwacznym stylu. Kurcze a tak lubie tego autora, ale tłumaczenie sprawia, że strawność tego tekstu jest dla mnie coraz mniejsza. Kurde a jest jeszcze drugi tom

[Adanedhel]

Cóż to konkretnie za licho?

Co do tłumaczeń - jeśli będziesz miał okazję weź i przeczytaj "Obronę szaleństwa" Allena, lub "Rakiem" Eco. Książki są złożone z wielu drobnych tekstów, które tłumaczyli, chyba zresztą w różnym okresie, różni tłumacze. Zwłaszcza u Allena widać, jaka może być różnica między dobrym, a przeciętnym tłumaczem. Wpadasz tam na początek na przeciętnego, całość jest trzymana przez same pomysły autora, a potem, nagle, masz zmianę na coś znacznie lepszego, do pomysłów dochodzi świetny język - i wówczas "Obrona..." wygląda tak, jak powinna Niestety na koniec trzeci tłumacz znów jest gorszy.
Poza tym dobrym tłumaczom też zdarzają się wpadki. Choć może innego typu. Łoziński

PS. Chcę wiedzieć, czy byli przyjaciółmi, czy nie

[Nocturn]

Glen Cook "delegatury nocy" tom pierwszy o tytule "Tyrania Nocy"

Myślę, że autor nawet nie znał tłumacza nie wiem więc czy się lubili czy nie

[Nocturn]

oki mad przeczytałem i przyswoiłem to co napisałeś. Ale nie do końca o to mi chodzi w moich wypocinach na temat recenzji.
Przedewszystkim chodzi mi o to, że recenzja stała się narzędziem reklamy i mnie to wq... W związku z tym czytam same pochwalne peany na temat różnych, różniastych tekstów, na cześć z nich daję sie nabrać i wydaje swoje ciężko zarobione pieniądze na jakiegoś gniota. W już wogóle to ponosić mnie zaczyna kiedy widzę teskty w rodzaju:
"Znakomity debiut iksa, który spokojnie można porównac do<tu sobie wstaw dowolne znane nazwisko-legendę literacką>. etcetera etcetera".
Przecież to jawna kpina ze mnie i wszystkich tych, którzy kupią daną książkę.
Niestety takie mamy czasy.

A tak na marginesie. Zaczynam ostatnio się zastanawiac, czy nie zachowuje się jak stary spierniczały tetryk co to patrzy na wszytsko i krzywi się mówiąc: Za moich czasów ....

Ehhhhh

Czekam do wiosny z utęsknieniem.

[Lynx]

[Nocturn]

ehhh Lynx, nie ma to jak liczyć na kobietę z kotem z tle


/idęsięcałkiemstetryczeć

[Lynx]

Nocturn, żarłoku jeden- nawet własną autoakceptację zeżarłeś, to czego chcesz? Kot to przynajmniej chrupkami się naje... I jaki ma wdzięk i samozadowolenie. Poza tym kot, nawet gruby kot, jest pełen wdzięku... a jakie są Nocturny? Poza tym, że zębate i mroczne?

[Nocturn]

bardzo miłe,głodne, kosmate, głodne,z poczuciem humoru, głodne, zadowolone z zycia kiedy nie są głodne i jeszcze czasem głodne.

[Pucek]

Nocturn, mam taką paskudną* metodę - wsadzam nos w środek książki i chwilę czytam. Albo taka próbka wciąga albo nie... Czasem tak wessie, że jadę od środka do końca, z wątkami zagadkowymi co tam się wcześniej działo, i wcale mi nie psuje zabawy przeczytanie później początku. Bywa, że wręcz przeciwnie**. Zresztą , retrospekcja - nic zdrożnego.
______________
*niektórzy jak to słyszą włos / długi acz nieliczny / z głowy rwą, że zamysły Mistrza Autora psuję
** Tort jak jest dobry, to będzie smakował z każdej strony. Kawałek z prawej, z lewej czy wykrojony ze środka

[Nocturn]

Pucek, ehh nie. Nie mógłbym tak. Wiesz... czytam naprawdę ogromną liczne książek. Nie znam nikogo kto czyta więcej niż ja. I tylko kilka razy w życiu zdarzyło mi się nie skończyć raz zaczętej książki . I nigdy nie popsułbym sobie tekstu czytając go od środka.

Aczkolwiek dziękuję bardzo za Twoją metodę. Znaczy martwisz się o mnie i myślisz czasami o małym, biednym, głodnym Nocturniku
D:D:D:D:D:D

[Pucek]

No przecie nie mówię, że zawsze, tylko że czasem. Ale sie zdarza i potrafię potem sobie całość obrazu ułożyć. Często do takich potem wracam, jakbym na wczasy w znane i lubiane miejsce wyjeżdżała. A w ogóle też czytam sporo, tyle że oczy i do czytania i do pracy potrzebne i jakoś jeszcze nie znalazłam patentu na niezależne działanie patrzałek Czyli mam albo - albo...
Książek, których czytać nie skończyłam trochę jest. "Malarstwo zachodnio-europejskie" Neli Samotyhowej, pani Rzepińskiej "Historia koloru",oooooo... to pewnie dlatego nie zdałam na ASP..... Jakby Łysiak popełnił swoje "MBC" te ileeeś lat wcześniej, to bym przeczytała, zdała i teraz za artystkie wielkie robiła.
Jeszcze trochę gniotów, których już szczęśliwie nie pamiętam...

[Pucek]

edit Jeszcze raz przepraszam.Ciut posprzątałam .

[Nocturn]

jestem.

Nie wiem ile bo nowa praca angazuje mnie barzo. No i nie wypada zostać złapanym przez nowego, jeszcze nie znanego szefa na forumowaniu pierwszego dnia, nie?

[gorbash]