[kruczywiatr]

Jakie jest wasze ulubione opowiadanie autorstwa Roberta E. Howarda lub przeróbka opowiadania (autorstwa L.Spraque de Campa i/lub Lina Cartera).

Moje ulubione opowiadanie to "Płomienny Nóż" (przeróbka de Campa) ze zbioru "Conan Obieżyświat".
Fajne są też: "Cienie w Zambouli" i "Za czarną rzeką".

[Logan]

"Wieża Słonia". Pewnie dlatego, że to było pierwsze opowiadanie jakie o Conanie przeczytałem. W "Starej Fantastyce" oczywiście. Ta okładka z gubernatorem Kalifornii.

[NURS]

Córa Lodowego giganta. Takie inne niz wszystkie. Za czarna rzeką też było niezłe, I Czerwone ćwieki.
Cięzko się zdecydować, Howard w sumie bardzo równy był, niewiele też tego napisał.

[Taclem]

Conan Conanem, ale dla mnie ważne były "Robaki ziemii". Cykle o Cormacu i Salomonie Kane uważam za znacznie bardziej interesujace. Czytalem tez kontynuacje Cormaca w wersji Offuta i było nieźle.
Aha! I nie zgodze sie z tezą, że Howard kiepskim posarzem był Był niezłym średniakiem, może trochę zbyt płodnym literacko. Zniszczyli go dopiero epigoni.

[kruczywiatr]

Przekonanie, że Howard był kiepskim pisarzem, wzięło się chyba bardziej z tematyki jego prac niż stylu, gdyż jego opowiadania są bardzo klimatyczne, mimo iż literacko oszczędne.

[Argael]

Tak, to właśnie klimat opowiadań o Conanie powoduje, że tak dobrze się je czyta.
Moim ulubionym opowiadaniem było chyba "Za Czarną Rzeką". W każdym razie najbardziej mi zapadło w pamięć.
Trzeba chyba będzie sobie odświeżyć przygody barbarzyńcy, zwłaszcza, że od jakiegoś czasu na półce kurzy mi się dwutomowy anglojęzyczny zbiór wszystkich tekstów o Conanie, jakie Howard napisał - dwa opasłe tomiszcza pt. "The Conan Chronicles". Są tam zarówno skończone opowiadania i powieść "Godzina smoka" (wznowiona w później pod paskudnym tytułem "Conan Zdobywca"), jak i wszelkie niedokończone teksty (nawet jednostronicowe szkice opowiadań).
Gdyby to kogoś interesowało, książki kupiłem w Księgarni Hetmańskiej w Krakowie.

[NURS]

Ta, godzina... gadzina prędzej:-)
Nie zauważyłem, żeby Conan nosił zegarek:-)

[Argael]

Barbarzyńcom niepotrzebne zegarki. I tak wiedzą kiedy nadchodzi ich gadzina... ee, godzina znaczy się.

[Max Bohdanowski]

Jesli chodzi o opowiadania, to oczywiscie - najlepsze sa o Solomonie Kane. Zaginione Swiaty, kryjace niezliczone i mrozace krew tajemnice - to je to!
Howard tak naprawde jest bardzo komiksowy pisarz. O tym, zreszta, swiadczy cykl komiksow o Konanie...

[kruczywiatr]

Z grubsza biorąc, masz rację. Silny nacisk na dialogi, wartkość akcji, oszczędne (w porównaniu z innymi pisarzami) opisy, a całość składa się na coś o swojskim klimacie - ten styl nie jest mi obcy, wszak na nim się wychowałem (oczywiście były też setki książek mało rozwlekłych, średnio rozwlekłych i bardzo rozwlekłych).
Styl Howardowski świetnie się sprawdza w literaturze fantasy i mieszance realizmu z fantasy. Science Fiction jak dla mnie wymaga bardziej stylu, w którym ciężar spoczywa po równo na opisach i dailogach (nawet może być wiekszy nacisk na opisy). Za to styl "Lemowski", co jak co, ale zmusza do głębokiego zastanowienia się (pamiętam pełen dezaprobaty wzrok pani polonistki, gdy serwowałem jej zdania wielokrotnie złożone, całe ich strumyki i rzeki )

[Max Bohdanowski]

Lem to chyba jeden z nielicznych pisarzy, ktory potrafi robic neologizmy, wymyslal nowy jezyk na podstawie klasycznych praw. Jezyki slowianskie w tym sensie sa bardzo elastyczne, ale niewielu z tego sie korzysta. Co do Howarda, jest to klasyczny przyklad pulp fiction, tworzonej przez nieprzecietnego autora, obdarzonego duza fantazja. Napewno fascynowal sie tekstami Henriego Ridera Haggarda. To byly czasy, kiedy ludzie jeszcze wierzyli ze mozna odnalesz Szambale i inne zaginione swiaty w gorach, w puszczy, na dnie oceanu, lub w sercu Antarktydy. Dzisiaj juz nikogo nie interesuje Ziemia. Patrzymy w kosmiczna otchlan, ale co to nam daje?

[Max Bohdanowski]

Wsrod wspolczesnych pisarzy najbardziej chyba odpowiada Howardowi Michael Moorkock z jego Kronikami Wiecznego Bohatera. Tak mi sie wydaje...

[Gustaw G.Garuga]

[Adon]

Mi chyba najbardziej podobały się "Godzina Smoka", "Córa lodowego olbrzyma" i "Czerwone ćwieki". Spoza conanowego cyklu, to zdecydowanie "Skrzydła wśród nocy".
OT: A i tak bardziej od Conana lubię wagnerowskiego Kane'a. Czemu nikt nie skończył wydawać u nas cyklu? Czy to przez śmierć Wagnera i prawa autorskie, czy z jakichś innych powodów? Ktoś ma pomysł? Ktoś może wie?

[Taclem]

Wagnerowski Kane nie jest zły, choć później klimat fantasy gdzieś umyka. Nota bene Wagnerowski Conan tez jest bardzo dobry
Co so Salomona Kane'a, to trzymam kciuki za film, który ma w końcu powstać.

[Gustaw G.Garuga]

Kane Wagnera - baaardzo mi swego czasu przypadł do gustu. A że o Solomonie Kane ma powstać film, to pierwsze słyszę, ale popieram!

[Ziuta]

Z dzieł Howarda znam tylko Conany, zresztą nie wszystkie. Uważem, że są mistrzostwem w swojej wadze – literatury czysto rozrywkowej, lecz niegłupiej. Można (i trzeba) być złym na większość kontynuatoró, dzięki którym zawdzieczamy popularny wizerunek Cymmerianina - półgówka. Ten oryginalny przez większość czasu machał mieczem, ale idiotą nie był.

[mr.maras]

Chyba jednak "Królestwo cieni" zamieszczone w Fantastyce. To zdaje się było moje pierwsze opowiadanie Howarda, ale bohaterem był Kull a nie Conan. Pierwsze opowiadania o Conanie Fantastyka dała rok później. I to są z kolei chyba najlepiej zapamiętne przeze mnie opowiadania o Conanie (oryginalna, howardowska "Wieża słonia" i "Spotkanie w krypcie" De Campa). Było jeszcze przedstawienie postaci Conana i plakat Frazetty w "RAZEM"...

[Adon]

[kruczywiatr]

Z następców Howarda najbardziej podoba mi się Ronald Green (fajny klimat), a konkretnie "Conan Nieugięty".

[Adon]

[Taclem]

O, Wagner nieźle sobie poradził. Mroczny Conan mu wyszedł. A co myślicie o Paulu Andersonie?
Offutt spaprał Conana, ale nieźle poradził sobie z kontynuacją howartowskiego Cormaca.

[Adon]

Jak bardzo cenię Andersona, to jego Conan był jednym z najgorszych. Jednak za inne dokonania Anderson wykręcił by się ze stanięcia pod ścianą.

[kruczywiatr]

Specjalnie nie wziąłem pod uwagę De Campa, Cartera i Wagnera, bo oni są poza konkurencją
A ta wymieniona przeze mnie książka Greena akurat mi się podoba.

[Taclem]

Jakieś Rogery Greeny, Johny Maddoxy Robertsy (ten ma akurat na koncie ciekawy ponoć cykl SPQR) to generalnie plankton. Ale co z Jordanem? No i np. z... Piekarą

[Adon]

Jordan potrafi przynudzać nawet we własnym cyklu, dlaczego zatem nie miałby tego robić z Conanem? A co do Piekary... to on też pisywał kontynuacje conanowskie?

[gorat]

Też pierwsze czytam o Piekarze Może to jakieś zaszłości fanzinowo/klubówkowe z czasów, gdy fantasy była wydawana głównie w drugim nurcie - przeważnie Conan?

[Taclem]

Nie mówimy bynajmniej o klubówce, tylko o pozycji, którą do dziś można znaleźć w antykwariatach.

[mr.maras]

Oczywiście. Jako Jack De Craft wydał książkę "Conan: Pani Śmierci" (Camelot 1992).

[Adon]

ROTFL
Poważnie?
Choć połknąłem tą książkę w jeden wieczór, stwierdzam, że to jedna z najgorszych kontynuacji.