[dzejes]

[Matrim]

[dzejes]

[dzejes]

[dzejes]

7/50
Złe towarzystwo - kryminał w stylu noir, czy też (określenie, które ja wolę) hard-boiled story. Tylko nowocześnie. Do połowy jest bardzo dobrze, potem niestety zaczyna się sypać. Mam wrażenie, że autor rozbuchał intrygę do epickich rozmiarów i się potem trochę przestraszył. No i te opisy przyrody.

8/50
Myto ogarów. Początek - no i to ja rozumiem. Tom kompletnie bez sensu, zachowania większości bohaterów niespecjalnie wynikają z czegokolwiek, ale rozmach i epickość? Over 9000! Zmęczyłem się trochę Malazańską, ostatnie tomy będą musiały poczekać.

[corpse bride]

Przeczytałam 'myto organów'

[dzejes]

Steampunk-szanty-piraci-fantastyka-prosta melodia.

A wszystko naraz!

KABooOM!

[fealoce]

[dzejes]

9/50 Ostatni bastion Barta Dawesa
Jedna z ostatnich rzeczy Kinga, których jeszcze nie czytałem. Jeśli King zabiera czytelnika do piekła, z którego pozwala bohaterom się wygrzebać, to Richard Bachman odpowiada za mroczniejszą stronę Autora. Krótka opowieść o szaleństwie i żałobie, i o bohaterze zstępującym do piekieł, by tam pozostać. Oczywiście koniec jest Kingowski, nieutuleni znajdą pocieszenie, a i łza wzruszenia po policzku spłynie.
Nieco przestraszył mnie fakt, że King mógłby opisać kompletnego psychopatę tak, bym mu kibicował. Albo też szaleńca szykującego się do urządzenia masakry w centrum handlowym w fascynujący sposób. pytanie oczywiście - czy rzeczywiście by to potrafił? Może zakończenia jego książek są konieczne jemu samemu, by potrafić napisać poprzedzające je -set stron?

[dzejes]

Życie ze staffikiem - film nieźle to pokazujący. Słychać i śmieszne pochrapywanie, i śpiewanie (w samochodzie). Od szczeniaka do siwego ryjka.

Astra osiągnęła już ten etap, ale
trzyma się dzielnie. Uwaga na niskiej jakości film kręcony telefonem!

[dzejes]

Minister Internetu ostrzega - poniższy post zawiera linki do głupich filmików na Jutubie.
______________________________----------

Nadszedł ten dzień. Dotychczas niekwestionowanym królem piosenek o śmierci na wesoło, bądź też piosenek na wesoło o śmierci było to. Mało oryginalne, ale co z tego?

Ale dziś...


Wszystko przez to, że żona wyjechała i odwiedzam mroczne strony sieci.

[Lynx]

dzejes, boskie

[Blue Adept]

dzejes - faktycznie świetne, najlepszy był czerwony guzik oraz zdjęcie hełmu w kosmosie... Ale Monty Python nadal rządzi...

Ciekawe, że faktycznie jak kocicy nie ma w domu, to kocury mogą harcować...

[dzejes]

Bo z jutubem to tak jest, że jak się ma wolne pięć minut i chce obejrzeć jakiś fajny klip, to się kończy godzinę później oglądając parzące się osły.

[corpse bride]

Tak, też kiedyś zastanowiło mnie, gdzie można dojść poprzez powiązane linki od dowolnego filmiku... Ja chyba trafiłam na zwierzęta zjadające inne zwierzęta (wąż je węża, wąż je kangura etc.)

[merula]

zdecydowanie poprawiło mi nastrój.

[dzejes]

10/50 W drodze na Hokkaido
Wspomnienia Kanadyjczyka uczącego angielskiego w Japonii, który postanawia objechać autostopem Japonię, towarzysząc kwitnącym wiśniom. Albowiem to jest w Japonii sprawa niezwykle poważna.
Ksiązka dziwna, autor potrafi opisywać widoki i fundować dość poetyckie opisy, żeby dwa akapity dalej opisywać, jak to urżnął się w trupa, a współlokator w hostelu głośno pierdział. Liryczne wersy sąsiadują z rubasznością dość zaawansowaną.
Ciekawie było zobaczyć kawałek Japonii od kuchni, czyli nie w filmie, nie w gazecie, tylko w relacji gaijin-sana.

11/50 Gottland
Dla odmiany o Czechach. Zbiór reportaży bez myśli przewodniej. A raczej z dość mglistą potrzebą, by Czechy i Czechów pokazać Polakom. Kraj o historii równie dramatycznej, co polska, a tak krańcowo odmienne społeczeństwo. Dlaczego Czesi wykształcili w sobie tak daleko idący instynkt przetrwania po jednej z narodowych katastrof, a my nie? I czy to dobrze?
Najbardziej mną wstrząsnęła różnica w podejściu do lustracji Polaków i Czechów.

I żeby być uczciwym - kupiłem już dwie książki Jedna z nich, to zbiór felietonów Kinga, na który polowałem od dawna, ale albo był w absurdalnie wysokiej cenie ($100 i więcej), albo po doliczeniu kosztów wysyłki cena robiła się patrz wcześniej. Wreszcie trafiłem na uzywany egzemplarz, za który zapłaciłem sensowne pieniądze.
Druga to e-book z Amazona w ofercie z okazji cyber monday - Swan Song. Grubaśna księga (ponad 850 stron po angielsku) post-apo horror za $2,99.

Wpisywać lektury będę nadal, to dobry sposób na uporządkowanie sobie w głowie ich treści i moich wobec nich odczuć. Choć nie wiem, kiedy następne wpisy, bo czytem teraz chyba pięć rzeczy naraz, a do tego sążniste archiwum pewnego bloga.

Bana na kupowanie nie zdejmuję, ot trafiły się okazje silniejsze ode mnie.

[corpse bride]

Co znaczy ta numeracja (10/50), bo chyba nie jestem na bieżąco?

[Fidel-F2]

dzejes, ma do przeczytania 50 książek nim zniesie embargo na zakupy

[corpse bride]

A, sprytnie. Też tak powinnam zrobić.

[dzejes]

Eksperyment jest bardzo owocny, zachęcam. Odkrywam, że mam mnóstwo ciekawych książek w domu i zastanawiam się, co to za bystrzacha zaopatrzył się w te wszystkie dobra.

[Romek P.]

[dzejes]

Oj tam, nałóż swojego bana, to będziesz miał swoje zasady

[Romek P.]

I tu mnie masz... co przyznaję ze smutkiem

[hrabek]

Ważne, żeby uczciwie na koniec eksperymentu podsumował: przeczytałem 50, kupiłem X, ściągnąłem X.
Dopiero wtedy zakończy pierwszy krok wyjścia z nałogu

[dzejes]

12/50 Zrób sobie raj
A jednak wpis szybko. Gottland spodobał mi się na tyle, że z rozpędu drugą książkę Szczygła połknąłem w 1,5 dnia.
Ta jest inna, jest myśl przewodnia, próba ukazania duchowości społeczeństwa tak bardzo obojętnego religii, jak Czechy. Cóż, jest naprawdę inaczej. Niekoniecznie lepiej, ale na pewno inaczej, niż w Polsce.
Tekst jest znacznie bardziej gorzki, niż Gottland, ale jednocześnie to przy nim zdarzyło mi się roześmiać na głos.
Co mi się nie podobało, to nadmuchaine tekstu. Zaczęło się to już w Gottlandzie, tutaj przybrało rozmiary drażniące mnie - duża czcionka, gruby papier, duże marginesy, częste puste strony. No co to ma być, do cholery?

[dzejes]

Nowy awatar. O którym chciałem opowiedzieć.

Co tam na nim jest napisane? 50000 words, 30 days 0 excuses, czyli NaNoWriMo. Narodowy Miesiąc Pisania Powieści. A raczej Międzynarodowy już teraz.
Zasady są proste. Start 1 listopada, meta 30 listopada. Zadanie - napisać w tym czasie powieść liczącą co najmniej 50 000 słów. Nie musi być zakończona, byle było co najmniej pięćdziesiąt tysięcy.
Stąd poprzedni awatar. Dziś zmieniłem na taki, który oznajmia, że wygrałem. Napisałem. Jakieś dwadzieścia minut temu poszły ostatnie słowa, mam ich 50046. Za jakieś 100, może 200 będę mógł napisać KONIEC TOMU PIERWSZEGO, albowiem pisałem epickie fantasy. Wyszło trochę mało epickie, ale będzie lepiej w następnych tomach

Trochę statystyki. 30 dni, 50 046 słów, 325 807 znaków, średnio 10 860 znaków dziennie.

Nigdy w życiu nie zrobiłem tylu literówek. Podejrzewam, że w otchłaniach tego gigantycznego pliku tekstowego czają się na mnie błędy ortograficzne tak okropne, że spalę się ze wstydu. Bohater główny stał się "w trakcie" bohaterem mniej głównym, a ten, który miał zginąć w 1/4 tekstu - przejął stery. Najokropniejszy zły okazał się wcale w porządku, a prawdziwym złym został taki jeden, wymyślony ubocznie, przy opisywaniu tajnego przejścia.
Charaktery bohaterów są wiele płynne, a większość z nich nosi intrygujące imiona typu PPPP, XXX, czy też GHGHGHG. W pobliżu stolicy królestwa, nazywającej się STOLICA, ewentualnie MIASTO płynie rzeka RZEKA.
Kompletnie odczapisty, wiejski głuptas, który miał dodać trochę łzawości do tekstu, okazał się niezgorszym zabijaką i aktualnie przewodzi chłopskiej rewolcie.
A w zaciszu zamkowych kuźni pewien wynalazca buduje CZOŁGI.

Ależ miałem zabawę.

[Martva]

Uooo, ale fajny pomysł

[merula]

może to perwersja, ale po opisie mam ochotę to przeczytać

[dzejes]

A wiesz, że po tym blurbie ja też?