[hijo]

Już prawie tydzień minął, jak skończyłem czytać opowiadania znowego numeru. Dałem mózgownicy trochę czasu na przetrzwienie dostarczonych doznań i mogę sięzabierać za ocenę. Osobiście uważam ten numer za na prawdę mocny. Kapitalne teksty, przekrój gatunków i stylów, bardzo mi się podobał. Do tego stopnia, że nadal nie wiem komu przyznać punkty.

Może jak skończę to pisać będę już wiedział.

Po kolei

Robert J. Szmidt - Wstępniak mam wrazenie, że to już gdzieś czytałem....

No dobra na poważnie

Paweł Ciećwierz - Rasa O jak się ucieszyłem na myśl, że dostanę SF do poczytania. Nie zawiodłem się, no może troszeczkę, ale i tak pluz za wybór gatunku SF. Mam kilka zastrzeżeń. Zaraz na początku zazgrzytał mi opis kolonii. Blacha falista cięta w kwadrat nie jest ani stopem ani fakturą, i jak im się udało z kwadratowych kawałków blachy wzniesć kopulaste budynki podobne do zespawanych ze sobą u-bootów. Coś mi tu nie gra. Myślę, że opis otoczenia był najsłabszą stroną tego tekstu.

Co do całości świata, w ktorym umieszczona jest fabuła, musze przyznać,ze mi się bardzo spodobał. Informacje o nim podane były w sposób niezaklucający biegu wydarzeń iw ilości wystarczającej na wyrobienie sobie dosyć wyraźnego obrazu uniwersum.
Życie i procesy zachodzące w społeczności górników były, IMO, przedstawione bardzo realnie. Też duży plus dla tekstu.

Co do fabuły, pomysł ciekawy dosyć ciekawy, nastrój psychozy oddany dosyć zręcznie, choć nie na tyle by jej ulec. Ale mam też pewne drobne zastrzeżenia. Ostatnia część tekstu, jużna Persepolis Prime wydaje mi się jakby oderwqana od całości i nie daje mi spokoju niekonsekwencja w działaniu Szandora.

Mimo zastrzerzeń tekst uznaję za ciekawy i chętni poczytałbym coś jeszcze o gatoidzkiej rozjemczyni.

Rafał Dębski - Kura Co tu dużo mówić świetny, humorystyczny tekst napisany pięknym językiem. Wilekie Czytanie tego opowiadania to czysta przyjemność.

Monika Sokół - Dwaj Bracia Krótki, ciekawy tekst. Problem z nim mam tylko jeden. Trochę za mało wiem o glównych bohaterach. Włąściwie na czym polega ich boskość? Ani nie są wszechwiedzący, bo by wtedy zaklad nie miał sensu. Ani uczciwi ani konsekwentni w tym co robią . Są bardzo ludzcy. Pomysł może nie nadzwyczajny, ale lubię jak ludzie rolują fantastycznych bogów

Dawid Juraszek - Cmury i Deszcz Xiao z odcinka na odcinek staje się coraz ciekwszy. Bohater ciekawie się rozwija. Nadal widać w nim młodzieńcze krnąbrność, opór i bunt, ale powoli zaczyna się uczyć (a czytelnik razem z nim) coraz to nowych i ciekawych rzeczy i zaczyna lepiej rozumieć otaczający go świat. Poza fantastycznymi wydarzeniami w tekst wkradlo się parę cieakwych przemyśleń. I dzięki naszej sytuacji politycznej udaje się momentami rozładować napiętą atmosferę wydarzeń. Fragment

[NURS]

Dzięki hijo za ten głos.

[NURS]

Dzięki Słowiku, Dzięki Heniek, o mało was nie zauważyłem na tej poprzedniej stronie

[Rafał]

Nurs pisz szorta, to zagłosuję

[NURS]

A kto nowy numer złoży?

[Rafał]

15 minut, nie przesadzaj, wstaniesz wcześniej. Niektórzy to pracują po 25 godzin na dobę, wstają godzinę wcześniej i voila. Chcieć to móc

[NURS]

Ci niektórzy to sie uczyli ode mnie, ja juz pracuje po 32 godziny, dzięki zwijaniu czasu, jak pamiętasz

[RD]

Ja tam o poranku wolę zwijać przestrzeń niż czas. To znaczy zawinąć się w kołdrę. Czego Ci, Robercie, również życzę.

[NURS]

Niestety pan pode mna znowu wierci

[NURS]

Rafale, ale niech ci będzie, oto wielkopomny short

Koniec świata

I nagle...

[Adashi]

Słowik, dzięki za opinię i za rum z colą


hijo, serdecznie dziękuję za punkt; cieszę się, że Gorzki przypadł Ci do gustu, to mnie motywuje do pracy nad kolejnymi tekstami Aha, hijo, nazywam się Szymanowski

[hijo]

Adashi, jejku przepraszam nie wiem skąd mi się to wzięło ale wsypa

[dagra]

Do tej pory dowcip, który lubię najbardziej - zabawę słowem, miłe skojarzanki itd - dostarczał Viking i Romek w pamiętnej "Rzezi...".
Bardzo mało tego rodzaju dowcipu - złożyć dwa słowa, dwa zdania ze sobą tak, żebym się usmiała.

A tu Rafał Dębski (niech mu bozia da zdrowie), w całkowicie innym niż powyższe klimacie i stylu, sprawił, że czytałam niektóre zdania Kury po kilka razy. A samo opowiadanie dwukrotnie.

Przypomniały mi się złote czasy Teatru Telewizji, doborowa obsada... ech czasy...

Zaopatrzyłam się już w bibliotece w opowiadania Czechowa, bo znam tylko sztuki. Tak dedykacja Rafała podziałała

Mógł Duch Święty w postaci gołąbka apostołom sfruwać, moze i do mnie Bóg za sprawą ptactwa przemówić. Ale czy wybrałby właśnie kurę? Toż to jakoś nie licuje.
Perła to, perła prawdziwa!
(... jakoś nie licuje... - ech...mniam)
Punkt jeden w tym miesiącu - na Kurę rzecz jasna.

NURSie, a sięgnij, ja Cię bardzo proszę, do przepastnych szuflad z tekstami i poszukaj tam takich rzeczy, które spełniają, jak Kura, kilka warunków jednocześnie - i w ciekawości trzymają, i językowo czarują, i niebanalne są...

[NURS]

tamże jeno karakany przmykaja, pomiedzy kurzu tumanami, takie to dno mojej szuflady.

[Adashi]

hijo, nie ma sprawy, ważne, że opowiadanie Ci się podobało.

[RD]

Dagro
Bardzo się cieszę, że moja dedykacja tak właśnie podziałała . Zresztą to był mój cel (oczywscie poz tym podstawowym, zeby dać czytelnikowi trochę radości) - chciałbym jednym odświeżyć pamięć o pisarzach, których styl jest wciąż żywy i jeszcze długo taki pozostanie, drugich zainteresować i skonić do siegnięcia po dzieła mistrzów pióra. Oczywiście nie tylko Czechowa. jest przecież Turgieniew, Gogol, Ostrogski i wielu, wielu innych.

[dagra]

A ja oczekuję, że to co czytam pozostawi ścieżynkę, która zaprowadzi do jakiejś innej książki...
Wiesz, ja dopiero wychodzę z traumy, jaką spowodował u mnie obowiązkowy język rosyjski w szkole.
Co prawda Wysockiego zawsze słuchałam i smakowałam wspomniane spektakle, ale z samą literaturą rosyjską był problem.

[Agi]

Był taki czas, że Czechowa i Paustowskiego czytałam w oryginale, ale ostatnio leniwa jestem. Nie mniej jednak, chętnie sięgam po literaturę rosyjską, a "Kura" swoim klimatem idealnie wspasowuje się w rosyjską duszę i humor.

[nalli]

Ciećwierz – Rasa. No, i które z nas, to ludzie?
Dębski – Kura. Cudna.

[NURS]

Dzięki, nalli.

[savikol]

Rasa – moje klimaty. Komiksowa bohaterka, brzydki bandzior, kopalnie, beznadzieja i wszechobecny syf. Stara, dobra SF. Nie ma bata, stawiam – PUNKT!
Kura – o kurczę, bardzo fajna miniatura. Przypomniały mi się lekcje rosyjskiego w szkole średniej, kiedy przerabialiśmy takie opka. Bardzo udany fanfik.
Dwaj bracia – lekkie, rozluźniające opowiadanie fantasy. Nie powala, ale da się czytać.
Chmury i deszcz – choć niezbyt obszerne wolno się rozkręca. Nim doczytałem do połowy zasnąłem dwa razy (sic!), ale pewnie dlatego, że byłem zmęczony. Finał rekompensuje. Przydałaby się mocniejsza scena erotyczna, pasowałaby tematycznie. Wolę jednak, gdy Xiao rozwiązuje zagadki, tekst jest wtedy bardziej wciągający.
Tam, gdzie… - smutek i nostalgia, hlip.
Gorzki przelew – Udany debiut. Stawiam PUNKT! Fajnie rozrzucone rekwizyty (np. PW-24, FSO siren) i różne smaczki. Zastanawia mnie wszechobecna ruska mafia w Warszawie przyszłości. Czytałem gdzieś, że ruscy bandyci już nie raz próbowali opanować Polskę, ale zawsze byli skutecznie powstrzymywani. Oczywiście nie przez polską policję, ale naszych, rodzimych bandytów. Przedstawicie ruskiej mafii nieodmiennie wyławiani są z Wisły, albo błyskawicznie wpadają w ręce policji, wystawiani przez chłopaków z Pruszkowa, czy Wołomina. Nawet, gdy pojawili się prawdziwi mafiozi z Sycyli, zaraz wylądowali za kratkami. Gdybym to ja wymyślał Warszawę przyszłości, nie byłoby w niej ruskiej mafii, tak jak nie ma jej dziś. Wolę jednak swojskie drechy z blokowiska, niż Iwanów z kałachami.

[NURS]

Jest mafia wietnamska, nie do ruszenia, mimo, że tak się rózni od naszej
Spoko.
Dzieki za twój głos.

[Adashi]

savikol Dzięki serdeczne za punkt

P.S. O ruskich opowiem w moim wątku

[dagra]

no to mamy już dwóch dziękujących po każdej wypowiedzi
strach pomyśleć co będzie, jeśli rozprzestrzeni się to na wszystkich autorów opowiadań

[NURS]

Mam nadzieję, że adashi powoli ostygnie, zanim jego zapal udzieli się innym
ale to zbójeckie prawo młodego autora, nie zawsze można zadebiutować i jeszcze coś miłego usłyszeć.

[Adashi]

Właśnie o to chodzi i ja z tego prawa zamierzam skorzystać Przyjemność to dla mnie ogromna jak ktoś mówi, że opko mu się podobało, dla tego dziękuję szczerze za każde dobre słowo. Rozumiem jednak, że może to być uciążliwe Umówmy się tak, przy następnym tekście będę wstawiał linki do podziękowań w moim wątku

[Avathar]

Nie wiem czy moj glos jako (jeszcze) Goluma sie liczy, mimo to pozwole sobie na drobna refleksje;)

Rasa - kolejna wizja przyszlosci w innych barwach, tym razem w postaci licznych ras tradycyjnie pod 'przewodnictwem' ludzi. Ciekawy pomysl, tylko dziwi mnie pewna niescislosc z owymi 'szczurami' - jak mutacja mogla zajsc w przeciagu chwili? Najpierw podrozowaly statkiem, to znaczy oddychaly jak kazdy zywy organizm, a nastepnie spokojnie egzystowaly na powierzchni?

Kura - ciekawy pomysl^^ Rosyjski klimat i - zdaje mi sie kultura - mila jest dla ucha. Co innego sie tam znalezc. I to oczywiscie racja, ze z ruskami sie dobrze wodke pije i ze lby maja mocne jak nikt inny, mocniejsze nawet od polskich:)

Dwaj bracia - niby ciekawe, ale nieciekawe. Niby z jakas mysla w srodku, ale jednak bez myslic... takie nijakie, sam nie wiem jak to sprecyzowac.

Chmury i deszcz - Pomysl z lisica jako spijaczka zycia bardzo mi sie spodobal. Pozostale - nie. Nie dlatego, ze byly zle napisane badz cos w tym rodzaju. Po prostu od poczatku nie przypadl mi Xiao do gustu.

Tam, gdzie kamienie nie placza - Bardzo mi sie podobalo. Mimo, iz smutne i co bardziej wrazliwy czytelnik moze byc az nadto wzruszony, to naklania do przemyslen, ktore moga zaowocowac czyms przydatnym:)

Gorzki przelew - Nie wiem co powiedziec:P Swiat przedstawiony ustawia zwyklych ludzi na poziomie zwierzat, ktorzy mysla tylko o rozkoszy (patrz -> seks). Polska przestaje byc Polska, sami tam ruscy, koreancy i Bog wie kto jeszcze. Jednk pomysl ciekawy, opowiadanie 'wciaga' i milo sie przewraca kartki.

A glos na 'Tam, gdzie kamienie nie placza' oraz - o dziwo - 'Dwaj bracia'.

[NURS]

Dzięki Avatharze, tutaj każdy może wyrazić swoją opinię. bycie gollumem nie jest niczym złym, tu wszyscy byli, gollumami, nawet, jesli nie pamiętają

[Anko]

Jak zwykle, bez uprzedniego czytania wątku. To lecim na Pcim!

Hemerling - co do tego tekstu, to nawet nie jestem pewna, jak brzmi tytuł. W spisie treści jest: Tam, gdzie płaczą kamienie, przy tekście: Tam, gdzie kamienie nie płaczą, a w nagłówku: Tam, gdzie kamień... (liczba pojedyncza). A tak w ogóle, to nie wiem, jakie kamienie. Nagrobne? Dla mnie to taka powtórka z Cetnarowskiego (i już wiemy skąd to nazwisko na okładce ). Tzn. ni w ząb nie pojmuję. Jedynym walorem tekstu jest chyba jego poetyckość. Z przykrością stwierdzam, że ani się na poetyckości nie znam, ani jej docenić nie umiem. Dla mnie ten tekst mógłby być intrygującym shortem. A na tych czterech stronach odnoszę wrażenie totalnego wielosłowia. Znaczy, nie jest codziennym zdanie pojedyncze (czyli z jednym orzeczeniem) złożone z 15 wyrazów... No i czasem metafory przerastają moje zdolności wizualizacji. Np. nie wiem, jak "kaskady" mogą "rozpędzać" coś oraz "uderzać". Cóż, Cetnarowski przynajmniej zmieścił się w dwóch stronach... Przyznaję, nie jestem wyrafinowanym czytelnikiem, zatem nie mnie miał ten tekst zadowolić. Toteż można się nie przejmować moim narzekaniem.

Sokół. Tekst Dwaj bracia bardziej mi się podobał od Jeźdźców czy Axis Mundi. Nic odkrywczego, ale miło się czytało. Szkoda tylko, że znowu działo się, działo... lecz pod koniec zaczyna się gadanina. Na szczęście (że tekst krótki), to i dało się wytrzymać. Jednak scenki pt. "a teraz Ten Zły się chełpi oraz wyjaśnia wszystko bohaterowi, a przede wszystkim czytelnikowi" - to trochę ograny motyw, no nie?

Ciećwierz - solidny kawał przygodowej S-F, mięsiste dialogi, dużo strzelania i kopniaki z półobrotu. Jednak "Xiu i Shao" to to nie jest... A zakończenie to mi przypomina pewną sesję Warhammera, w której brałam udział. Tam był straszny las, a nim ślepia. (Potem okazało się, że to były snotlingi, czyli takie tyci skrzatki złośliwe. )
Hmm, a nazwisko "Chaunessy" to takie intencjonalne puszczanie oka do czytelnika?
Przy okazji: co to jest "sutanna szermowana złotem"?

Dębski - widzę, kolejna zabawa literacka (po ubiegłomiesięcznych poczynaniach Kruka Siwego). Interesujący pastisz (nie mylę aby terminów? ) - jako żywo klimatem przypomina te jednoaktówki Czechowa, co nas na nie ze szkoły prowadzano do Katowickiego teatru Korez. Krótkie, zgrabne i do śmiechu. I subtelniejsze niż te kawały z cyklu "przychodzi mąż pijany, a żona z wałkiem..." Mam nadzieję, że RD będzie pisał więcej (niekoniecznie zaraz w takim klimacie) i nas nie opuści wbrew odgrażaniom.

Szymanowski - sssmakowite! sssoczysste! mhm! Ten świat tętniący szczegółami! Aż mi się "Ghost in the Shell" przypomniał. Te opisy i dialogi ze stajlem! Wow. Reszta "za i przeciw" pójdzie do autorskiego wątku, co by się tutaj zanadto nie rozpisywać. Ale jeszcze jedna rzecz: "wyksztusił"?! "zadużyłeś"?! Ratunku! Czy jest na sali korektor?!

Juraszek - świetny klimat, plastyczne, urzekające pejzaże, stylizowane powiedzonka (chociaż momentami to już miałam dosyć grzybów mun, bambusowych kijów i żywego nefrytu - a czasem to gubiłam się w metaforach, tak jak ta z czerwoną płachtą), świetny kontrast tradycji nakazującej szacunek starszym/"mistrzom" z takim "współczesnym" podejściem Xiao... Czekam tylko, kiedy Xiao wreszcie wyjdzie zwycięsko z którejś przygody.

Hmm, ciężki wybór, 4 naprawdę dobre teksty, ale ostatecznie PUNKCIORY w tym miesiącu idą do: Szymanowskiego i Juraszka. Za kreację bohaterów i miodność ogólną.

[NURS]

Dzięki Anko, kto nastepny?