przejście od kwasów nukleinowych pływających wewnątrz kapsuł czy prakomórek do replikacji to jednak za duży skrót. To podstawa życia, gdyby nie potrafiły przekazywać informacji, powielać powtarzalnie nie byłoby życia jakim go znamy. Nie podobało mi się ilustrowanie opowieści o ewolucji i przodkach homo sapiens szympansami i współczesnymi obrazkami, bo mi się rozjeżdża intelektualnie

w poprzedniej części replikanci mieli ograniczony czas życia, a tutaj żyją sobie w najlepsze ponad trzydzieści lat i starzeją się. Inny model czy co?

zamknięcie córki Rachael i Deckarda w sterylnym środowisku, to element ochrony czy faktycznie jest wadliwa genetycznie jako dziecko replikanta i człowieka(chyba)?

czemu Luv płacze, gdy zabija lub ktoś jest w jej obecności zabijany? Też jakaś wada produkcyjna czy element buntu, wyraz tłumionych uczuć?

czemu Leto zabił tą nowo narodzoną replikantkę? Kompletnie nie załapałam idei.

z holograficzną dziewczyną. Mąż twierdzi, że naprawdę kochała, że to prawdziwa samoświadomość. Ja twierdzę, że to jedyny niewadliwy produkt. Doskonała towarzyszka. Powie wszystko, co chcesz usłyszeć. Wszystko.

ad 1
Model 8s, w napisach początkowych to było zaznaczone.

ad 2
Moim zdaniem faktycznie wadliwa genetycznie( poza tym, jesteś pewna że Deckard jest człowiekiem, bo ja takiej pewności nie mam)

ad 3
Nie mam pojęcia

ad 4
Bo mógł? Bo zdaje mu się że jest bogiem?

ad 5
Też myślę że była samoświadoma, skoro można upchnąć osobowość i wspomnienia w replikanta, to czemu nie w maszynę?

acz wątek z rozmnażaniem się replikantów od czapy. Bo: można by przyjąć, że posiadanie niewolników ma sens. Ale ekonomicznie potrzeba ich rozmnażania od czapy. Mniej więcej tak jak w Matrixie, hodowla ludzi by produkowali prąd. Wiadomo, działać będzie w jedną stronę, bo dziecko replikantki i ludzkiego mężczyzny (OK, nie wiemy czy Deckard jest człowiekiem, Ridley Scott zostawił sprawę otwartą, tu wątek nie jest podjęty) mógłby być traktowany jak replikant, to w drugą stronę, by ludzkie kobiety rodziły dzieci w replikantami nie bardzo to widzę. Replikanta produkujemy w stanie zdatnym na wejściu do pracy, przy konwencjonalnym rozmnażaniu przynajmniej kilkanaście lat trzeba poczekać. Energetycznie/ekonomicznie/czasowo nie ma sensu. Ale przyjmując, że jednak sens ma, czy walka replikantów o rozmnażanie to nie dokładne pójście, zgodzenie się na rolę niewolników? Pójście ramię w ramię z Wallacem (Leto).

Ad.2. moim zdaniem element ochrony. Wyjęcie z systemu, wspomina, że rodzice polecieli do kolonii, została, bo okazało się, że jest chora - taki zbieg obu faktów.
Ad. 3 Już w pierwszym Blade Runnerze replikanci mieli uczucia, mnie jakoś zapadł w pamięć jednak Hauer z gołębiem. Moim zdaniem Luv rozgrywała coś poza Wallacem, jakieś łzawe historie w stylu wyższa potrzeba każąca poświęcać maluczkich,
Ad.4. Bo nie działa racjonalnie. Wyprodukowanie replikanta to kasa, ale ma obsesję samorozmnażających się replikantów, a ten model nie wyszedł, więc go likwiduje.
Ad.5. Tak doskonała towarzyszka, ale IMHO nie samoświadoma i dlatego tak doskonała. Bo jedzie schematami, pod koniec K ogląda reklamę Joi, gdzie jest wszystko, i Joe i cytowane kubek w kubek zdania. Ale pewnie najszczęśliwsi bylibyśmy mając za partnera właśnie takie działające algorytmami maszyny. Ja bym przynajmniej była

no właśnie nie wiem, czy Deckard jest człowiekiem, ale tak mu ludzko z oczu patrzy

rozmnażania replikantów.
Z jednej strony, to by się Wallace ucieszył, gdyby się udało. Tym bardziej, że jego pobudki nie mają tylko podłoża ekonomicznego. Jak już tu wspomniano, Wallace dąży do boskości, do stworzenia tworu doskonałego, który zaspokoi jego boskiego ego.
Z drugiej strony, replikanci pragną tego samego, ale z zupełnie innych pobudek. Dla nich możliwość prokreacji to ten wielokrotnie podkreślany cud. Kolejny etap rozwoju. Tak, jak powiedział oficer K, że nigdy nie zabił czegoś co się urodziło, bo coś co się urodziło, ma duszę. O tą duszę chodzi. Skoro replikanty zdolne są do rodzenia dzieci, czyli powielania bez użycia technologii Wallace'a, to znaczy, że są czymś więcej niż tylko produktem. Jak zawsze w takich przypadkach, do uwolnienia niewolników potrzebny jest Mesjasz W tym wypadku Mesjasz jest dziewczyną o niezwykłej wyobraźni.
O ekonomicznych aspekcie raczej nie myślą. O religię się to bardziej ociera.

Tworzenie replikantów, których nie da się polubić za ich powierzchowność jest moim zdaniem idealnym rozwiązaniem jeżeli potrzebujemy niewolnika do wykonywania za nas roboty. Jakby zaczęli tworzyć charyzmatycznych i przyjacielskich, to siłą rzeczy musiałoby to prowadzić do walki o ich prawa.

Racheal miała umrzeć podczas porodu - tak mówił patolog. Jeżeli tak to skąd zdjęcie pod drzewem z dzieckiem ?

zdjęcie dziecka jest z replikantką-opiekunką