aniol - 9 Sierpnia 2011, 20:06
detali to dzis nikt nie zna tak na 100% bo to juz w starozytnosci byla straszliwa tajemnica - jakas ropa, wapno, zywica, saletra, asfalt bizantyjski zapalal sie od kontaktu z woda - chyba wlasnie dzieki wapnu dalambert - 9 Sierpnia 2011, 20:44 aniol,  dokładnie o to biega - bizantyjski płonął od kontaktu z wodą morską, grecki trzeba było odpalić od jakiegoś ognia.
Jaki to miało skład to dokładnie nie wiadomo, ale uważa sie , że zapłonem w bizantyjskim było nie gaszone wapno - przy kontakcie z wodą dające wysoka temperaturę. Czylianiol, dawaj dalej  
aniol - 9 Sierpnia 2011, 21:06 no to dalej klimaty tajnych broni starozytnych generalnie uwaza sie ze miod pszczeli jest bezpieczny - tzn nawet jesli pszczolki zbiora nektar z roslin trujacych to miodek toksyczny nie bedzie (trzmiele na ten przyklad tak nie potrafia i dlatego spozywanie miodku trzmielowego moze byc ryzykowne) ale! w starozytnosci na Bliskim Wschodzie wykorzystywano fakt ze jest trujaca roslina z nektaru ktorej zrobiony miod nadal zachowuje wlasciwosci toksyczne jaka to roslina? i bonusowo jak uzyto ten miod? Fidel-F2 - 11 Sierpnia 2011, 11:47 
Marcin Robert - 11 Sierpnia 2011, 12:39 W "Encyklopedii pszczelarskiej" znalazłem taką informację: Wzmiankę o miodzie trującym z czasów starożytnych można znaleźć w opisie wodza i pisarza greckiego Ksenofonta. W roku 1877 stwierdzono występowanie miodu trującego w pobliżu Batumi (miasto nad Zatoką Batumską Morza Czarnego), a więc w okolicach starożytnej Kolchidy, opisywanej też przez Ksenofonta. Przyczyną właściwości trujących miodu był nektar różanecznika (Rhododendron ponticum L.) - rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericacae), występującej tam w dużych skupiskach. Ten sam różanecznik spotykany jest u podnóża Tybetu oraz w okolicach Kaukazu, gdzie zdarzają się jeszcze sporadyczne przypadki zatrucia miodem z nektaru tej rośliny. aniol - 11 Sierpnia 2011, 15:16 Marcin Robert dokladnie tak!
dodam ze oprocz greckich najemnikow Ksenofonta (401 p.n.e.) na rododendronowym miodzie przejechali sie tez rzymscy legionisci Pompejusza Wielkiego (65 p.n.e.) mniej wiecej w tym samym regionie roznica polegala na tym ze grecy sami oprozniali barcie z rozanecznikowym miodem, a rzymianom zostal on podrzucony przez Hetakomenow, ktorzy potem napadli na przytrutych legionistow i bez trudu zabili okolo 1000 ludzi Pompejusza jedziesz dalej Marcin Robert - 11 Sierpnia 2011, 15:45 Proszę wybrać parę osób, między którymi może zaistnieć uczucie miłości: a) między dwoma endostatykami, b) między endostatykiem i statykiem, c) między endostatykiem i egzostatykiem, d) między dwoma statykami. Dla ułatwienia: Według prof. Mariana Mazura miłość może pojawić się wyłącznie między osobami o przeciwnych dynamizmach charakteru. dalambert - 11 Sierpnia 2011, 16:21 Panie
Marcin Robert - 11 Sierpnia 2011, 16:24
Właśnie w tym sęk.
Iscariote - 11 Sierpnia 2011, 16:31 endo i egzo? Marcin Robert - 11 Sierpnia 2011, 16:35 To tylko częściowa odpowiedź. 
Marcin Robert - 12 Sierpnia 2011, 17:55 Według jednego z najwybitniejszych polskich uczonych, prof. Mariana Mazura, miłość pojawia się między ludźmi o przeciwnych dynamizmach charakteru, gdy "każdy z partnerów znajduje w drugim to, czego jemu samemu brakuje", a więc między: - endodynamikiem i egzodynamikiem - zwykle między starszym mężczyzną z "wyższej klasy" i młodą dziewczyną; - endostatykiem i egzostatykiem - tu należy znana z wielu dzieł literackich miłość między "prawdziwym mężczyzną" a "prawdziwą kobietą"; - statykiem i statykiem. Przyjaźń natomiast pojawia się między ludźmi o tym samym dynamizmie charakterów (między endodynamikiem i endodynamikiem, statykiem i statykiem itd.), zaś stosunek mistrza i ucznia między ludźmi o następujących po sobie dynamizmach (na przykład uczeń-statyk i mistrz-endostatyk). Więcej na ten temat przeczytać można w pracy prof. Mazura "Cybernetyka i charakter". Zadaje Iscariote, który był najbliżej prawidłowej odpowiedzi.
Iwan - 15 Sierpnia 2011, 09:25 Iscariote, nie ociągaj się Fidel-F2 - 17 Sierpnia 2011, 05:08 Iscariote
RD - 17 Sierpnia 2011, 20:55 Żeby nie zabić quizu, niech zadaje kto ma chęć. Marcin Robert - 18 Sierpnia 2011, 08:49 Jak nazywa się najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego (z niewiadomych powodów pominięty w przewodniku dodanym do GW)? mBiko - 18 Sierpnia 2011, 19:41 http://w322.wrzuta.pl/aud...asymowiczowskie ? Marcin Robert - 19 Sierpnia 2011, 10:43 Hm, hm? mBiko - 19 Sierpnia 2011, 20:58 Ale hm, że nie, czy jakieś inne? Marcin Robert - 20 Sierpnia 2011, 07:36 No dobra, akceptuję odpowiedź w takiej formie.
mBiko zadaje!
mBiko - 20 Sierpnia 2011, 09:33 Dla dociekliwych, nazwa szczytu pojawia się pod koniec pierwszej zwrotki.
Pytanie: w jakiej dziedzinie i jakim zakresie ścierały się plutonizm i neptunizm? Marcin Robert - 20 Sierpnia 2011, 10:09 Wiem, wiem! Czytałem "Poznanie Tatr" Józefa Szaflarskiego, gdzie są na ten temat wzmianki. Ale powstrzymam się na razie przed odpowiedzią i dam szansę innym. Na razie - podkreślam!
mBiko - 20 Sierpnia 2011, 10:15 Czekam na pozostałych chętnych skoro Marcin Robert dał już wskazówkę. mBiko - 22 Sierpnia 2011, 22:27 Marcin Robert, chyba musisz zabłysnąć. Marcin Robert - 23 Sierpnia 2011, 10:19 W XVIII wieku, okresie kształtowania się geologii jako nauki, zwalczali się wzajemnie zwolennicy dwóch teorii tworzenia się skał: Neptuniści za decydujący czynnik uznawali wodę (czy też raczej rozpuszczone w niej substancje skałotwórcze); Plutoniści zaś podkreślali znaczenie wysokiej temperatury we wnętrzu Ziemi oraz wulkanów. Na przykład według jednego z czołowych neptunistów, Abrahama Wernera (1749 - 1817), istnieją góry pierwotne ("odwiecznie wypiętrzone i stałe", złożone z granitów, gnejsów itp.), na których zboczach miały się kolejno osadzać z wody morskiej wszystkie inne skały: wapienie, piaskowce, bazalty (skała magmowa według dzisiejszej wiedzy!) itd. W Polsce zwolennikiem teorii neptunistów był Stanisław Staszic. Tak o jego poglądach pisze Józef Szaflarski w "Poznaniu Tatr": Według Staszica poziom mórz wznosił się początkowo aż na wierzch owej góry pierworodnej w Karpatach i Tatrach, a następnie z wolna cofał się do poziomu dzisiejszego Bałtyku, wydzielając etapami ze zmieniających się odpowiednio rozczynów skały ościenne czyli pierwotno-warstwowe, przedwodowe i pomorskie w zależności - także znów odmiennie od Wernera - od temperatury, której poza tym przypisuje ogromną rolę w rozwoju życia organicznego na Ziemi. W uzupełnieniu może jeszcze dodam wyjaśnienie, że "góry ościenne" i "przedwodowe" z powyższej klasyfikacji odpowiadają utworom paleozoicznym, zaś "pomorskie" - mezozoicznym i kenozoicznym. dalambert - 23 Sierpnia 2011, 12:36 Marcin Robert, i mBiko, zatwierdzaj
merula - 23 Sierpnia 2011, 12:39 dalambert, nie bądź taki w gorącej wodzie kąpany, mBiko jeszcze w pracy jest. Iscariote - 23 Sierpnia 2011, 12:59  a można było do mnie napisać na PW, że powinienem zadawać. W życiu bym nie pomyślał, że jest dobrze, to nawet nie zaglądałem do tematu. Przepraszam najmocniej.
mBiko - 23 Sierpnia 2011, 17:55 Marcin Robert, dobrze. Zadajesz. Marcin Robert - 24 Sierpnia 2011, 10:40 Kalif ten, z dynastii Abbasydów, do tego stopnia rozwinął tajną służbę szpiegującą poddanych, iż opowiadano sobie, że utrzymuje on kontakty z dżinami, które w mgnieniu oka wykrywają wszelkich wrogów jego władzy. Historyk Ibn at-Tiktaka przekazał nam związaną z tym anegdotę, mówiącą o nocnych przechadzkach przebranego kalifa po ulicach i zaułkach Bagdadu. O kim mowa? |
||||||||||||
